Birini suçlamak kolaydır, suçlanmak da öyle. Bir parmak işareti yeter de artar bile başka parmakların da aynı yöne dönmesi için. Savunmak ise aksine zordur, hem kendini hem de başkasını. Bütün parmaklar dönmüşse oraya, her şeyi göze almak gerekir savunmak için; güvenmek gerekir en az kendine güvendiğin kadar.
Arkadaşlıklar, dostluklar, yoldaşlıklar da işte böyle zamanlarda sınanır. Suçlamayı yaratan ne olursa olsun, fısıltılar sayesinde büyür gider ve oklar az sayıda kişinin üzerinde kalır. Şüphe, çözülmeyi bekleyen sırların arasına karışır ve içleri boşalmış ağaç kovuklarına dönüştürür insanları.
“Suçlanmak kadar suçlamak da kurutur bahçeleri.”
İçinde ağaçların meyve verdiği, karıncaların ve türlü böceklerin gezindiği, çiçeklerin fışkırdığı bir bahçenin ağzından açılan bir kitap “Kayıp Defter”. Aynı zamanda uzun yılların tanıklığını üzerinde taşıyan, her şeyin doğrusunu herkesten daha iyi bilen, her yeni çocukluğun izlerini üzerinde taşımaktan çekinmeyen, unutan insanların hatıralarıyla dolu bir bahçe.
Bahçenin tanıklığı ve iç konuşmalarıyla açılan kitap, kaybolan bir defter yüzünden birbirini suçlayan bir sınıfın farklı seslerini ulaştırıyor okura. Bütün bir sınıfın derslerinden zayıf alacak olmasından doğan kaygı, beraberinde önyargı, dışlama, kuşku, güven gibi duygularla yüzleşmeleri getiriyor. Her biri ötekinin açığını ararken arkadaşlıklarını, dostluklarını unutuyorlar. Her bilinmezlik, kuşkuları güçlendirip okların yönünü şekillendiriyor.
Gülsevin Kıral, tüm sınıfın içindeki iyiyi ve kötüyü ortaya çıkaran bu canhıraş hali çocukluğun “basitliğine” değil, yaşadığımız düzenin kaynaklarına vardırıyor. Bu özel sorgulamayı, var olan not sistemi, notla tehdit etme yöntemi ile açıp bahçenin tanıklığında bütün bir yaşama uyarlıyor.
“Ah bu insanlar. Neden hep aynı hatayı yapıyorlar?”
Doğrular er ya da geç ortaya çıkarlar. Kayıp defterler, paralar, eşyalar bulunur. Suçlayarak ya da suçlanarak kurutulan bahçeleri onarmak ise bu kadar kolay değildir.
Gülsevin Kıral, Kayıp Defter’de kurutulan bahçelerle yüzleşmeyi, erdemli özürleri ve arkadaşlığın, dostluğun kıymetini içinizde çiçekler açtırarak hatırlatıyor.
Künye: Kayıp Defter, Gülsevin Kıral, Günışığı Kitaplığı, 2021, 124 sayfa.
