İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi (İSİG), dün yaptığı açıklamada, "Salgın sonucu ölenlerin kimlik bilgilerine ulaşamıyoruz. Ulaşabildiklerimiz çok sınırlı sayıda ve yerel basın, işçilerin mesai arkadaşları-aileleri ve tabip odaları kaynaklı. Şu ana kadar tespit edebildiğimiz kadarıyla ‘EN AZ 224 işçi’ çalışırken Covid-19 hastalığına yakalanarak hayatını kaybetti" ifadesini kullandı.

"Resmi olarak 6472 ölüm açıklandı ve bu ölümlerin yaklaşık yüzde 10’una dair bilgimiz bulunuyor" diyen İSİG, "224 işçi ölümü de bu bilgi ışığında tespit edebildiklerimiz. Gerek bilgimiz olmayan resmi yüzde 90 ölüm gerek salgın sonucu ölen ama kayıtlara salgın olarak kaydedilmeyenleri de düşündüğümüzde salgının ortaya çıkardığı işçi kırımının boyutlarını daha iyi anlayabiliriz. Bu duruma bir de işçi ailelerini ve emeklileri eklemeliyiz" ifadesini kullandı.

Yüzde 45'ten yüzde 6'ya düşmüştü, yeniden zirveye çıktı

İSİG'in Ağustos ayı için açıkladığı bu oranlar, geçtiğimiz aylarla kıyaslandığında salgında gelinen aşamaya ilişkin de önemli bir özet sunuyor.

Nisan ayında salgın kaynaklı işçi ölümlerinin oranı yüzde 45 olurken, bu oran Haziran ayında yüzde 6'ya kadar inmişti.

Haziran ayında alınan "normalleşme" kararı ve fabrikalardaki kötü çalışma koşulları, sadece tespit edilebilen ölümler arasında bile salgının yeniden birinci sıraya çıkmasına yol açtı.

Haziran ayında yüzde 6 olan salgın kaynaklı ölümler, Ağustos ayında yüzde 25'e çıkarak işçi ölümlerinin yeniden bir numaralı nedeni haline geldi.

İşte ay ay işçilerin "salgın tablosu" ve AKP'nin normalleşmesinin işçiler için anlamı: