Foklar rüzgar enerjisi santrallerinden nasıl yararlanır?

Bazı foklar açık denizdeki rüzgar değirmenlerini ve boruları avlanma sahası olarak kullanmaya başlamış

BilimsoL

Fok hareketlerini Almanya ve İngiltere açıklarında sırtlarına takılan GPS cihazlarıyla takip eden bir araştırma ekibi, hayvanların açık denizdeki rüzgar değirmenlerini ve boruları avlanma sahası olarak kullandıklarını farketti.

Denizdeki değirmenlerde ve boruların üzerinde biriken kabukluların, balıkları ve başka hayvanları alana çektiği, fokların da bu av yoğunluğuna rağbet ettiği tahmin ediliyor.

Takip edilen bazı fokların bir rüzgar değirmeni sahasında her bir değirmeni tek tek kontrol etmesi araştırmacıları şaşırttı.

Yazarlar, takip edilen fokların %10 kadarının açık denizde rüzgar değirmenleri çevresinde avlanmayı özel olarak tercih ettiğini yazdılar. Santralleri tercih eden foklar diğerlerinden cinsiyet ve yaş olarak farklı değil. Yazarlar, bunların belki diğerlerinden daha meraklı bireyler olabileceğini tahmin ediyor.

Şimdilik rüzgar değirmenleri ve boruları kullanan fokların oranı düşükse de, açık denizdeki santraller çoğaldıkça bu tip fokların sayısının artması muhtemel. Bu da uzun vadede fok popülasyonlarının bu yapılara bağımlı hale gelmesi ve denizin diğer alanlarını terk etmeleri gibi ihtimalleri doğuruyor.

Santrallerin fokların av miktarını mı artırdığı, yoksa avların belli bölgelerde yoğunlaşmasına mı yol açtığı bilinmiyor.

Current Biology dergisinde yayınlanan makalenin yazarları, rüzgar enerjisi santrallerinden fok davranışının nasıl etkilendiğinin daha ayrıntılı incelenmesi gerektiğini söylüyor. Yazarlar, büyük inşaatların ekolojiye beklenmedik etkilerinin olabileceğinin altını çiziyor.

Hatırlanacağı üzere Mersin'de planlanan nükleer santralin ÇED raporu da foklar üzerindeki etkileri ciddiyetle ele almadığı yönünde eleştirilmişti. Eleştirilen ÇED raporunda deniz suyu ısısındaki değişimin önemsiz olacağı öne sürülüyordu. Current Biology makalesiyse büyük inşaatların doğal hayata etkisinin öngörülmesinin ne denli zor olduğunu net biçimde ortaya koyuyor.

İlgili makale: Russell v.d., 2014, Current Biology, dx.doi.org/10.1016/j.cub.2014.06.033.