Çocukken bir sürü oyuncağımız olur. Hatta bazı çocukların özenip nostalji olsun diye annesine bez bebek bile diktirdiği olmuştur. Peki ya kukla? Çoğumuzun kuklası olmamıştır sanırım. Kukla öyle kolay yapılabilecek bir “oyuncak” değil çünkü.

İşte bizim kuklalar da hiç kolay değiller. Mario Usta’nın kuklaları canım… Çok yaramazlar. Bakmayın uslu göründüklerine öyle. Mario ortadan kaybolunca ne haltlar karıştırdılar bir bilseniz. Fakat n’apsınlar; günlerce haftalarca aynı oyunu oynamak kolay mı? Rollerinden bıkıp usanmış zavallıcıklar. Başlarında bir ip, kollarında bir ip; gel bu yana git o yana; öp yanaktan, ver dudaktan, bir tekme savur popodan… Hayat mı bu? Dayanamayıp kesti arkadaşının ipini Kukla Kraliçe.

'Kukla Birşeyyapmaz' kral olmak istiyordu. Oldu da! Hemen yeni elbiseler, kostümler, dekorlar filan derken dolandılar mı birbirlerinin iplerine! Ne yapacaklardı şimdi? Mario yetişse de çözseydi dolaşan ipleri. Ah ah, nasıl böyle bir işe kalkışmışlardı, olacak iş miydi şimdi! Çok pişmanlardı. Derken çıkageldi Mario. Olanları görünce çok sinirlendi. Oyunları iptal etti. Ne olacaktı peki? Çok kızmıştı. Tüm kuklalar korkudan görünmez olmuşlardı. Ama sonra içlerinden biri Mario’nun yıllarca süren sadık dostluğunu hesaba katarak ustasının başını okşadı. Onu yeni oyuna davet etti. Mario çok sevindi. Ama ipler, dedi. Dansçı kukla ona iplere gerek yok bizi birbirimize gönül ipleri bağlıyor diyerek el verdi. Mario da attı kafasındaki peruğu, yırttı kasvetli bulutu; taktı kuklaları peşine, hep birlikte doğru sahneye…

Widu’nun Kalbi’nin yazarı Rafik Schami’den  bu kez de “Mario Usta’nın Yaramaz Kuklaları” adlı sıcak bir öykü var sırada.

Özgürlükleri, birlikteliği, bireysel ve kolektif ruhu çocukların anlayacağı bir dille ince ince işleyen bu güzel öyküyü kaçırmayın...

Mario Usta'nın Yaramaz Kuklaları

Rafik Schami

Resimleyen: A. M. Elsen

Çeviri: Emrah Cilasun

Kırmızı Kedi, 2014,92 sf.

9 yaş ve üstü

Katkı ve Önerileriniz için: [email protected]