Önceki gün Türkiye’de eşine az rastlanır bir televizyon skandalına imza atıldı. Akşam saatlerinde Haber Global kanalını açanlar ekranda “Bahçelievler katliamını neden gerçekleştirdiniz?” diye bir soru cümlesinin yazdığını gördüler. Evet soruyu soran da, programa konuk olan kişinin bir katliam gerçekleştirdiğini kabul ediyor ve bunun nedenini merak ediyordu.
Programın konuğu ülkücü katil Haluk Kırcı’ydı. Kırcı soruya yaşananın bir katliam olduğunu kabul ederek “Tek katliam bu değil. Biz de yaptık, solcular da yaptı” dedi ve klasik 12 Eylül savunmasına geçti. Ne deniyordu bu savunmada “12 Eylül öncesinde solcular da, sağcılar da emperyalizmin oyununa geldi ve kardeş kardeşi vurdu.”
Üzerinden onyıllar geçen olaylarla ilgili sayısız araştırma var artık elimizde. Sayısız belge, itiraf ortaya çıktı. Bunların ortak noktası, Kırcı’nın da bir parçası olduğu “ülkü ocakları”nın bizzat emperyalizm tarafından çeşitli işlerin taşere edildiği, solculara, devrimcilere karşı tetikçilikle görevlendirilen bir suç çetesi olduğu.
Örneğin eski CIA Ajanı Philip Agee anlatıyor: “CIA uzun yıllardan beri Milli İstihbarat Teşkilatı ile çok yoğun bir işbirliği içindedir. Bu örgütün eğitimi; ilerlemesi ve donatılmasını CIA sağlar. CIA’nın Türkiye’deki görevi ‘Doğu Bloğu ülkelerinin misyon ve operasyonlarını’ kontrol etmek, bu ülkenin NATO ile bağlarını güçlendirmek ve ‘Amerika’nın kapitalist hegemonyasının’ devamını sağlamaktır. Tabi bu arada her yerde olduğu gibi ‘komünizm ve aşırı sol hareketi kontrol ederek’ ABD çıkarları için tehlikeli hale gelmelerini önlemektir.”
Ülkücüler bir uluslararası örgütlenmenin yetiştirilmiş elamanlarıydı. NATO koruması altındaydılar; "Papa olayına kadar Almanya’da büyük kabul görmüş ve önleri açılmıştır ülkücülerin. Alman gizli servisinin korumasında olmuşlardır. O sayededir ki, Abdullah Çatlı ve Mehmet Şener Almanya’da yakalandıkları halde Türkiye’ye iadeleri yapılmamıştır ve serbest bırakılmışlardır. Her ikisi de cinayet sanığıdırlar ve aranmaktadırlar kırmızı bültenle. Ama Almanlar onları korur. Çünkü radikal sağcı terörist gençler NATO koruması altındadırlar da aynı zamanda. Bunları görmek için de, kullandıkları güçlere bakmakta büyük yarar vardır. Bu ülkücüleri kullananlar hep gizli servislerdir. İster MİT olsun ister diğerleri."
Türkiye’deki bir çok faili meçhul cinayet bu örgüte işlettirilmişti. Bu cinayetler 70’li yılların ikinci yarısından sonra artarak sürdü, sonunda da 12 Eylül darbesi geldi. “1977’ye kadar bireysel saldırılar ve adam öldürmeler şeklinde gelişen olaylar 1978’den itibaren Kahramanmaraş katliamı gibi kitlesel saldırılara dönüştü. Ve hemen ardından da seçilmiş hedeflere yönelik, büyük suikastlar başladı. Milliyet Başyazarı Abdi İpekçi, SBF Dekan Yardımcısı Prof. Ümit Yaşar Doğanay, İktisat Fakültesi öğretim üyesi Prof. Cavit Orhan Tütengil, TRT yapımcısı Ümit Kaftancıoğlu, MC döneminin bakanlarından MHP’li Gün Sazak, Maden İş Genel Başkanı Kemal Türkler ve 12 Mart’ın Başbakanı Nihat Erim birbiri peşi sıra öldürüldüler. 1978-80 arasındaki o üç yıl içinde Türkiye’nin kaderi değişti. 1978’e Ecevit hükümetinin barış ve değişim sloganlarıyla giren Türkiye 3 yılda faili meçhul cinayetler, vahşi saldırılar ve gözü kara suikastlarla bir askeri darbenin eşiğine gelmişti.”1
1970’li yılların ortasından itibaren katliam ve cinayetlerde önceki tarihlerle karşılaştırılmayacak ölçüde hızlı bir artış olmuştu. İşte bunlardan bazıları:
1976’nın Ocak ayındaki ülkücü saldırılarda 22 kişi öldürüldü.
1976’nın Şubat-Mayıs ayları arasındaki dönemde ülkücüler tarafından öldürülenlerin sayısı 25’ti.
1976’nın Haziran-Eylül döneminde bu sayı 42’ye yükseldi. 1976’nın son üç ayında faşistler tarafından 27 kişi öldürüldü.
16 Mart 1978’de İstanbul Üniversitesi öğrencilerinin üzerine bomba atılması sonucu 7 öğrenci öldürüldü. Patlayıcı maddelerin Abdullah Çatlı tarafından polisten temin edildiği iddia ediliyordu. Bomba atılacağı ihbarı bir hafta öncesinden yapılmasına rağmen Emniyet bu konuda herhangi bir önlem almamıştı. Olayla ilgili olduğu iddia edilen bir polis memuru aradan geçen on yıllara rağmen yakalanamadı.
24 Mart 1978, Savcı Doğan Öz, ülkücü İbrahim Çiftçi tarafından öldürüldü.
17 Nisan 1978, Malatya’da gönderilen bombalı paketin patlaması üzerine ölen Hamido’nun ölümü bahane edilerek kitlesel saldırılar düzenlendi. Evler, dükkânlar yakıldı, üç Alevi öğrenci öldürüldü.
1978 Eylül ayında 15, Kasım ayında 9 kişi ülkücüler tarafından öldürüldü.
1978’in Eylül ayı içinde bu sayı 120 oldu. 1978 Ekim’inde 106 kişi öldürüldü.
Kasım 1978’de öldürülenlerin sayısı yine 106’dır.
11 Temmuz 1978, Ankara’da Doçent Bedrettin Cömert öldürüldü.
20 Ekim 1978, İTÜ Elektrik Fakültesi Dekanı Prof. Bedri Karafakioğlu öldürüldü.
26 Kasım 1978, Karadeniz Teknik Üniversitesi Öğretim Üyesi Dr. Necdet Bulut Trabzon’da öldürüldü.
22 Kasım 1978, Politika gazetesi yazı işleri müdürü kaçırılarak işkence ile öldürüldü.
8 Ağustos 1978, Ankara-Mamak Tepecik belediye otobüsüne açılan ateş sonucu otobüste bulunanlardan 3 kişi öldü.
10 Ağustos 1978, Ankara’nın Balgat semtinde kahve taraması sonucu 5 kişi öldü, 14 kişi yaralandı.
Eylül 1978, Ulubey Mahallesi’nde taranan kahvede 2 kişi öldü. Şentepe mahallesinde üç sol görüşlü polis tarafından öldürüldü.
8 Ekim 1978, Ankara Bahçelievler semtinde 7 TİP’li öğrenci Abdullah Çatlı’nın organizasyonu ile öldürüldü.
18 Aralık 1978, Adana’da TMMOB Başkanı Akın Özdemir öldürüldü.
16 Mayıs 1979, Ankara Piyangotepe Mahallesi’nde kahve taranması sonucu 7 kişi öldü.
28 Eylül 1979, Adana Emniyet Müdürü Cevat Yurdakul, Türkeş’in talimatı sonucu vurularak öldürüldü.
27 Ekim 1979, İstanbul Bayrampaşa’da kahve tarandı, 6 kişi öldü.
20 Kasım 1979, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Öğretim Üyesi Ümit Yaşar Doğanay öldürüldü.
28 Kasım 1979, Kayseri’de kahve tarandı 5 kişi öldü.
7 Aralık 1979, Prof. Cavit Orhan Tütengil öldürüldü. Cenaze törenine jandarma saldırdı, 1 işçi öldü.
16 Aralık 1979, İstanbul Beşiktaş’ta kahveye bomba atıldı, 5 kişi öldü.
1979 yılının Şubat Mayıs ayları arasındaki dönemde faşist saldırılar sonucu ölenlerin sayısı 127’yi bulmuştu. Bu sayı Haziran-Eylül ayları arasında 504’e yükseldi.
11 Nisan 1980’de İstanbul’da Yazar Ümit Kaftancıoğlu öldürüldü.
22 Temmuz 1980, DİSK eski Genel Başkanı ve Maden-İş Başkanı Kemal Türkler, Türkeş’in emri ile kurşunlanarak öldürüldü.
Bütün bu olaylarda aynı isimlerin geçmesi bir örgüte ve onun tetikçilik için eğitilmiş hücresine işaret ediyordu.
Konuyla ilgili bir araştırmada dönemin özeti şöyle yapılıyor: “Türkiye’ye 12 Eylül’e götüren çoğu olayın yapı taşlarında dört önemli ismin imzası var: Abdullah Çatlı, Mehmet Ali Ağca, Haluk Kırcı ve Oral Çelik. O kanlı üç yılın en önemli suikastlarında, saldırılarında, eylemlerinde hep bu dört isim ön plana çıkıyor. Bu dört ismin dördü de ülkücü. Hepsi polisçe aranan adamlar. Hepsi birbirini tanıyor. Ve asıl ilginci hepsinin devletle ilişkisi olduğu anlaşılıyor.”(43)
- 1. 20-Dündar, Can-Kazdağlı, Celal. Ergenekon-Devlet İçinde Devlet. İmge. Ankara 1999. s.74.