Havayolu çalışanlarının çok rahat şartlarda yaşadıkları ve çalıştıkları söylenir. Ne dersiniz?

Sanırım buna verilecek iyi bir cevap var: Bir yıl içinde havayollarına çalışmak için giren ve havayollarından çıkan kişi sayısı aynı. Çok ciddi sirkülasyon var. Arkasına bakmadan bu sömürüden kaçan o kadar çok arkadaşımız var ki gecikmelerin önemli bir yüzdesi görevli eksikliğinden kaynaklanır hale geldi. Çalışanların özellikle barınma sorunu var. Ücretlerimiz yetmediği için kiramızı ödemede dahi zorlanıyoruz. Havalimanında çalışıp kredi borcu ödemeyen arkadaşımız yok. Özel sağlık sigortamız var diye seviniliyor, ama pek çok hastalığımız bu sigortadan karşılanmıyor. Doğum ücretlerini dahi karşılamıyorlar. Bırakın çocuk yapmayı düşünmeyi, evlenmeyi dahi düşünemiyoruz. Gelecek kaygımız çok fazla.

Uçuşlarda ciddi gecikmeler yaşanmaya başlandı. Gecikmelerin nedeni çalışanlar diye bir fikir yayılıyor.

Gecikmelerin temel sebebi kâr hırsıyla saldıran firmalar. Çalışan hatalarından kaynaklı gecikmeler ortalama olarak 5 ile 10 dk arası oluyor zaten. Pistin kapalı olacağını bile bile bilet satan firmalar var Türkiye'de. Uçakların performansları yerlerde sürünüyor. Çalışanlar, gecikmelerden oluşan sinir harbi ile karşı karşıya bırakılıyor. Her hafta bir arkadaşımız gecikmeler nedeni ile saldırıya uğruyor. Sinir sistemimiz yerle bir.

Sizin örgütlenmek için baktığınız çalışanların ortak yönleri neler? Örgütlenirken neleri önceliyorsunuz?

Havayolları çalışanlarından Gezi Direnişi’ne yoğun katılım olmuştu. Biz Gezi Direnişi’ne katılanların mücadelesini, örgütlü bir mücadeleye dönüştürmeye çalışıyoruz. Havalimanında temizlik görevlilerinden kaptanlara, restorantlardan yer hizmetlerinden aprona örgütlenmeye çalışıyoruz.