Benim futbol hayatım Şenol Güneş’in jübilesiyle başlar. Şaka yapmıyorum. Hayatımda izlediğim ilk maç Şenol Güneş’in jübile yaptığı Beşiktaş-Trabzonspor maçıydı. Sonra hoca oldu Güneş, bir sürü takım çalıştırdı, milli takım da dahil olmak üzere. Milli takımı üçüncü yaptı, dediler. Hatta bana kalırsa Hakan Şükür ısrarından vazgeçseydi, ikinci de olurdu o takım. Ama takım iyiydi. Boş geçilecek adam yoktu takımda, Şenol Hoca’ya mal ettiler. Bence o takımın başında Yılmaz Vural olsaydı, gene de olurdu o bütün olanlar. İstifa etti Şenol Güneş bu hafta. Mağlubiyet ve beraberlik toplamı galibiyet sayısını ikiye katlayınca, Aykut hoca gibi çok fazla ağlanmadan çekildi. Taraftar da huzursuzdu, istemiyordu artık Şenol Hoca’yı, galibiyet istiyordu, sahici kupa istiyordu. Rahatladı. Hayırlısı olsun. Türkiye’nin iyi kalecilerinden biri, Türkiye’nin en iyi kalecilerini yetiştirmeye devam ediyordu. Hiçbir şeye üzülmesek, buna üzülebiliriz.
Yazının tamamını soL Gazetesi'nde okuyabilirsiniz...