Suruç’ta yaşanan katliam saatlerce ağlamama, gökyüzüne doluşan küfürler savurmama, AKP aklının bizi nerelere savurduğunun bir kez daha düşününce nasıl bir soysuzlukla karşı karşıya olduğumuzu anlamama ve acılar içinde kıvranmama neden oldu.
Daha çocuktular.
Ellerinde kendilerinden biraz daha küçük çocuklara götürdükleri oyuncaklar vardı. Çocuk parkları, kütüphane, kültür merkezi, okul, hastane inşaatlarında çalışacak, hayatın yeniden yeşermesi için insanlığa bir tutam sevinç katacaklardı. Suriye’de elini, aklını kana bulamış, her gün onlarca insanın katliamına ortak olmuş bir zihniyet, bir gaddar, bir zalim çocuklarımızın canlarını aldı. Bu ülkenin sanat üreten bir emekçisi olarak, dünya insanlığından utanıyorum.
Nasıl olur da, onlarca uygarlığa yurt olmuş bu güzelim memleket bir madrabaz, gerici, kan ve ölümden beslenen siyasi akılla yönetilir?
Nasıl olur da, din denen bilinmezlik bu tür kara akıllı çetenin silahı haline dönüştürülüp, kitlelerin akılları esir edilir?
Nasıl olur da, hırsızlığı, katilliği, yolsuzluğu kanıtlanmış, ötekileştirici, düşmanlaştırıcı bir düzenbaz bu topraklara egemen olur ve kene gibi ülkenin sırtına yapışıp zehirler?
Nasıl olur da, yedi düvele karşı bağımsızlık savaşı vermiş bir ülke insanlığı içindeki asıl düşmanı göremez?
Anlamakta zorlanmıyorum.
Elimi uzatıyorum Ataol Behramoğlu ağabeyime ve avazım çıktığınca bağırıyorum.
Evet, tıpkı Yunus Gibi.
Kıran vurdu memleketi,
Zalimler hakan olmuştur.
Yedikleri yoksul eti,
İçtikleri kan olmuştur.
Kula kulluk etmeyenin,
Vicdanını satmayanın,
Haram lokma yutmayanın,
Mekânı zindan olmuştur.
Yalan dolan yazıp çizen,
Kudretliye övgü düzen,
Dün dinsizim diye gezen
Bugün Müslüman olmuştur.
Emeksiz zengin olanın,
Kitapsız bilgin olanın,
Sermayesi din olanın,
Rehberi şeytan olmuştur.
Haramisi soyguncusu,
Uğursuzu, vurguncusu,
Cellât ruhlusu, soysuzu,
Bakan, sadrazam olmuştur.
Korkan varsa konuşmaya,
Anlam yükleyip susmaya,
Gerek kalmadı korkmaya,
Çünkü korkulan olmuştur.
Sesime kulak ver gülüm,
Tutsaklığa yeğdir ölüm,
Nerde varsa böyle zulüm,
Çaresi isyan olmuştur.”
Ah çocuklar ahhh, ah yürek sancıları, inanın bana size kıyanlar annelerimizin, bacılarımızın, kardeşlerimizin döktüğü gözyaşlarında boğulacaklar.
Bitecek bu zulüm.