Andımız (Onur Behramoğlu)

naylonun altındayız on iki nüfus
metre ile aldığım naylon
soğuğun milim milim kemirdiği
bizim mahallenin naylonu

erciş’in az ötesi
çelebibağ beldesi cumhuriyet mahallesi
az ötesi
muasır medeniyetin

kaç dilekçe yazdım yazdırdım
çadır vermediler depremden beri
alıştık alışmasına ya
koyuyor
evladının önünde
kaç kere
“geldikleri gibi giderler”
der gibi...

zaten özürlüydü çocuk
yarı ölüydü zaten, tamama erebilirdi
pıt diye kırılabilirdi boynu
rızasıyla düzülebilirdi mesela
kuytusunda cumhuriyetin

ciğerlerine işledi buz kesti
anası hangi birini ısıtsın koynunda
çocuktu zaten, özürlü
dondu kulağında halkacık küpe
“başın sağolsun” dediler
“fotoğraf gerekmez definişlemlerinde”

andolsun
fırat’ta düşüp boğulan kuzunun
hesabı ömer’den sorulur
fırat’ta diyorum boğulan kuzunun
hesabı sorulur ömer’den
andolsun
ben şimdi geri kalan nüfusumla
tir tir titriyorum
soğukta donan kızıma
sıcacık çay demliyorum rüyalarımda
ben şimdi kuzum diyorum...kuzumun...
incecik hırkasını
türk varlığına armağan ediyorum

Onur Behramoğlu
13.11.2011​