İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği (İSİG) Meclisi'nin 24 Kasım Öğretmenler Günü nedeniyle hazırladığı rapora göre Türkiye'de 2013'ten bu yana en az 108 öğretmen, çeşitli iş cinayetlerinde yaşamını yitirdi. 

İSİG Meclisi'nin ulusal ve yerel basından derlediği bilgilere dayanarak belirlediği rapordan satır başları şöyle:

• Yıllara göre bakarsak 2013 yılında 19 öğretmen, 2014 yılında 18 öğretmen, 2015 yılında 19 öğretmen, 2016 yılında 15 öğretmen, 2017 yılında 20 öğretmen ve 2018 yılının ilk on ayında 17 öğretmen çalışırken yaşamını yitirdi.
• Ölen öğretmenlerin 23’ü kadın ve 85’i erkek. Kadın öğretmenlerin ölümü yüzde 21 ve bu oran genel iş cinayetlerinde ölen kadınların üç katı.
• Ölümler en çok yüzde 80 ile eğitim sektöründe gerçekleşti. Neden işkollarına göre bir ayrım yapmak zorunda kaldık. Çünkü Cumhurbaşkanı’nın sözleri gerçeklik haline geldi ve artık atanamadığı için inşaatta, belediyede, tarımda, metalde ve güvenlik sektöründe çalışırken ölen öğretmenler var.
• Ölüm sebeplerinde ise ilk dört sırayı yüzde 40 ile trafik/servis kazası, yüzde 33 ile kalp krizi/beyin kanaması ve yüzde 14’le intihar ve yüzde 5 ile şiddet aldı. Servisler o kadar kötü ki okula geliş-gidişte trafik kazaları oluyor. Özellikle Anadolu şehirlerindeki öğretmenler servis olmadığı için 4-5 kişi bir otomobili servis olarak kullanıyorlar. Yine eğitimde uzun çalışma saatleri mevcut. Bir de buna okul dışındaki eğitime hazırlık süreci eklenince aşırı ve yoğun çalışma kalp krizlerini tetikliyor.
• Gelecekleri ellerinden alınan, ataması yapılmayan öğretmenler intihar ediyor. Şu ana kadar kaç öğretmenin ataması yapılmadığı için yaşamına son verdiğini net olarak bilmiyoruz ama sendikaların basına yansıyan açıklamalarına göre 50’nin üzerinde. Son olarak öğretmenlere okulda ve okul çevresinde şiddet yaygınlaşıyor. Şiddet nedenli ölümlerde önümüzdeki dönem artış gözükebilir.
• Öğretmenlerde yaygın olarak şu meslek hastalıkları görülmekte: Tebeşir ve sınıf tozuna bağlı olarak: Astım, bronşit, sinüzit, çeşitli akciğer hastalıkları, cilt hastalıkları… Çalışma şekline, ayakta durmaya bağlı olarak: Fıtık, bel-boyun ağrıları, fiziki deformasyon, eklem ağrıları, varis, topuk dikeni, idrar yolu enfeksiyonları…  Konuşmaya bağlı olarak: Faranjit, laranjit, ses teli nodülleri… İnsan ve çevre iletişimine bağlı olarak: Salgın ve mikrobik hastalıkları… Ruhsal sorunlar: Aşırı yorgunluk, migren, uykusuzluk…