Megafondan yükselen mekanik ses “Dağılın, aksi taktirde..” diye tekrarladıkça kalabalık daha gür haykırıyordu:“Yaşasın 1 Mayıs”. Karısının yanında olmadığını fark eder etmez etrafı taramaya başladı gözleriyle. Bu üçüncü uyarıydı ve polislerdeki hareketliliğe bakılırsa müdahale başlayacaktı. Onu az ilerde, kaldırımın başında şaşkın bir durumda görür görmez fırladı oraya doğru.
-Noldu, iyi misin dedi ?
Karısı:
- Ben.. ben... bir kaç kere daha tekrarladıktan sonra, bana bir şeyler oluyor dedi.
- Nen var ?
- Bilmiyorum, dedikten sonra gene, bana bir şeyler oluyor, diye tekrarladı. Nerdeyim ben diye sorunca iyice telaşlandı....
- Emine n’oluyor birşey mi oldu, der demez az ileriye gaz fişeği düştü. Dört bir yana kaçışan kalabalıkla beraber ilk sokağa saptılar, ilk apartmana girdiler. Apartman girişinde karısına baktı hala o şaşkın ifade yüzünde.
- İyi misin, kendine geldin mi ? diye sorar sormaz sorunun saçmalığını anlayıp sustu. Kadın hala endişeli ve şaşkındı:
- Nerdeyim ben ? Neler oluyor ?
- Nolacak gaz attılar işte.
- Ne gazı diye sorunca daha da endişelendi. N'oluyor Emine sana, korkutma insanı.
- Bilmiyorum dedi karısı, n'oluyor bilmiyorum. Sonra gene sordu nerdeyim ben ?
Girişteki tabelalardan apartmanın üçüncü katında bir nöroloji uzmanının muayenehanesi olduğunu fark edince asansörün düğmesine bastı. Bu sırada gazdan kaçıp apartmana sığınanlar da tekrar sokağa çıkmaya başlamıştı.
Doktorun ilk sorusu kafasına bir darbe alıp almadığı oldu.
-Hayır daha müdahale başlamadan bu durum dedi....
Doktor pencereden sokağa bakarak
-Emin misiniz? diye sordu.
-Evet, daha saldırı başlamadan “bana bir şeyler oluyor” demeye başladı.
-Gaza maruz kaldınız mı peki?
-Pek değil, hemen koşup buraya, apartmana sığındık. Hafif gözümüz yandı o kadar.
-Daha önce böyle bir durum olmuş muydu ?
-Hayır.
Muayeneden sonra kocasının:
-Nesi var ? sorusuna
-Muayene ile bir şey söylemek zor deyip önce beyin elektrosunu (EEG) çektirdi kendi muayenehanesinde. Normal çıkınca beyin manyetik rezonans görüntülemesinin (MR) çekilmesi için hastaneye yönlendirdi onları. Bazı kan tetkiklerini de ekledi listeye. Bir saat sonra beyin MRI ve kan sonuçlarıyla geri dönerken kendine geldi Emine. Kocasının koluna sıkıca sarıldı
-N'oldu bana? diye sordu.
Hastayı tamamen düzelmiş olarak gören doktor rahat bir nefes aldı. Sonuçlara şöyle bir baktıktan sonra
-Korkulacak bir şey yok, iyi huylu bir durum bu geçici global amnezidir tıptaki adı.
Geçici Global Amnezi
“Geçici global amnezi” (GGA) Türkçeye “geçici yaygın hafıza kaybı” olarak çevrilebilecek bir durum olup 24 saatten kısa süren hafıza bozukluğu atağı ile karakterizedir. Genellikle orta yaş grubunda görülür. Hastalar bilinçleri açık olduğu halde şaşkın bir görünümdedirler. Hafızları silinmiş gibidir. Sadece o anı yaşadıklarından, endişe ve korku duyarlar. Genellikle aynı şeyleri tekrarlarlar. Az önce konuşulan diyalogları unuturlar. Atak geçtikten sonra kişi tamamen normal, eski haline gelir. Genellikle GGA’ i tetikleyen faktörler bulunur. Stres önemli bir tetikleyici faktördür. Seyahat, uzun süreli ağrı, ani sıcaklık değişiklikleri (kışın denizde yüzmek gibi) atakları tetikleyebilir. GGA ataklarının beynin hangi bölgesinin fonksiyon bozukluğuna bağlı olarak geliştiği bilinmekle beraber nedeni henüz tam anlaşılabilmiş değildir. Hafıza ile ilgili temporal lob denilen beyin bölgelerinde geçici bir fonksiyon bozukluğu olmaktadır. Bu bozukluğun o bölgedeki nöronların metabolik olarak yetersizliğine ikincil geliştiği son zamanlardaki popüler görüştür.