Kemal Okuyan'ın “ABD gerçekten büyük devletmiş” başlıklı yazısı 05 Mart 2013 Salı tarihli soL Gazetesi'nde yayımlanmıştır.
İki gündür köşe yazarlarından gidiyoruz. Bugünkü konuğumuz, Fatih Çekirge. Eski solcu. Dün “Büyük devlet nasıl olunur” başlıklı bir yazıyla çıktı Hürriyet okurlarının karşısına. Tank yetmez, top yetmez, uçak gemisi yetmez, güçlü ekonomi yetmez diye sıralamış. Petrol yetmez, altın madenleri yetmez, devasa bir yüzölçümü de yetmez demiş.
Büyük devlet olmak için…
Çekirge’ye göre “insana saygı” duyacaksınız sevgiyi ve hatırayı, onuru ve şerefi, vefa ve bağlılığı yaşatacaksınız.
Öylesine, zararsız bir yazı değil mi?
Buraya kadar öyle. Ancak Çekirge’nin işaret ettiği ülke Amerika Birleşik Devletleri olunca işler karışıyor. Eski solcu köşe yazarı, ABD’nin süper güç olmasını emperyalist karakterine, dünyanın geri kalanından aktardığı sınırsız kaynağa, uluslararası tekellerin bir ahtapot gibi yerküreyi sarmasına, silah ve petrol şirketlerine, Wall Street canavarlarına, dört bir yana dağılmış askeri üslere, nükleer silah silolarına, her taşın altından çıkan kontrgerilla organizasyonlarına, kültür emperyalizminin karargahına dönüşmüş “sanat endüstrisi”ne, yalan makinesi medya gruplarına, işgallere ve darbelere, her ülkede emre amade işbirlikçi yavşaklara bağlamıyor da, insana sevgi ve saygıya bağlıyor!
Belli ki, Amerikancılık yapası gelmiş… Kolay değil, ne yazacaksınız? Herkes öfke saçıyor ABD’ye bir biçimde, bu coğrafyada… İşbirlikçisi bile arada “ABD planlarına karşı olmak” filan gibi laflar sıkıştırmak zorunda kalıyor. İlkeli, tutarlı bir ABD karşıtlığı yok ama memlekette her tür analiz “kaka ABD” ile başlamak zorunda. Emperyalist bay ve bayanların umrunda bile değil bu. Süper emperyalist ülke oldun mu, katlanacaksın. Küfürü de, terliği de yiyeceksin. Karşılığında gerektiğinde füzeleri yollayacak, yeri geldiğinde parayla satın alacaksın.
Birileri de senin adına “sevgi ve saygı”dan söz edecek!
Şubat ayında Ankara’da ABD elçiliğine yapılan saldırıda hayatını kaybeden Mustafa Akarsu için küçük bir anıt yapılmış, elçilik bahçesinde.
Her gün milyonlarca kişinin lanet okumasıyla karşılaşılan bir ülkede, iyi düşünülmüş bir halkla ilişkiler çalışması. Bu kadar.
Ancak medyada şişirilmeyince neye yarar “insana saygı ve sevgi”!
İşin bu kısmı da Çekirge’ye kalmış.
Dünyanın kanlısı, insan yaşamını gram değer vermeyen, milyonlara, başka ülkelere, hele hele yoksullara zerre saygı göstermeyen bir emperyalist ülkeye güzelleme yazmak zorunda bırakılmış.
Vay anasına…
“Büyük ülke”, eski solculara bunu yazdırabilmekle oluyormuş meğer!