Şu anda iki sorun, diğer bütün siyasi sorunların önünde yer alıyor - ekmek sorunu ve barış sorunu. Emperyalist savaş, en büyük ve en zengin bankacılık şirketleri arasındaki savaş, Britanya ile Almanya arasında dünya egemenliği için, ganimetlerin bölüşülmesi için, küçük ve zayıf ulusların yağmalanması için yapılan savaş bu korkunç, canice savaş bütün ülkeleri harap etti, bütün halkları tüketti ve insanlığı alternatifiyle karı karşıya getirdi - ya tüm uygarlığın feda edilmesi ve yok oluş ya da kapitalist boyunduruktan devrimci bir şekilde kurtulmak, burjuvazinin egemenliğinin defterini dürmek, sosyalizmi ve sağlam bir barışı kazanmak.

Eğer sosyalizm kazanmazsa, kapitalist devletler arasındaki barış yalnızca bir ateşkes, bir fasıl, halkları yeniden boğazlamak için bir hazırlık olacaktır. Barış ve ekmek, işçilerin ve sömürülenlerin temel talepleridir. Savaş bu talepleri son derece acil hale getirdi. Savaş, kültürel olarak en gelişmiş ülkelere, en medeni ülkelere açlığı getirdi. Öte yandan savaş, muazzam bir tarihsel süreç olarak, sosyal gelişmeyi görülmedik derecede hızlandırdı. Kapitalizm emperyalizme, yani tekelci kapitalizme, o da savaşın etkisi altında tekelci devlet kapitalizmine dönüştü. Şu anda dünya ekonomisi aşamasına, sosyalizm için sıçrama tahtasına ulaştık.

Bu nedenle, Rusya'da başlayan sosyalist devrim, dünya sosyalist devriminin yalnızca başlangıcıdır. Barış ve ekmek, burjuazinin iktidardan alaşağı edilmesi, savaşın yaralarının sarılması için devrimci araçlar, sosyalizmin tam zaferi... İşte bunlar, mücadelenin hedefleridir.

Vladimir İlyiç Lenin
Petrograd, 14 Aralık 1917