12 Kasım 2012'de SOL GAZETESİ'NDE "İTALYA'DAN" adlı köşede yayımlanmıştır. Aslı Kayabal'ın yazılarını soL Gazetesi'nde her Pazartesi okuyabilirsiniz.
Pane Quotidiano, yüz yıldır Milano’da yoksullara yardım eden laik bir dernek, 1898’de kurulan bu derneğin Milano’da tarihi iki şubesi var. Biri Via Toscana 28’de, öteki Viale Monza 325’de. Otuz yıl önce Pane Quotidiano günde 2.500-3000 dolayında yoksul vatandaşa yardım ederken, bugün Arezzo ve Udine’nin nüfusuna eş değer 100 bin yoksulu barındıran Milano’da dernek, günde 5 bin kişiye destek olmaya devam ediyor.
Milano’daki yoksullar tablosu, emekliler, işsizler, yaşlılar ve göçmenlerden oluşuyor. Otuz yıl önce Pane Quotidiano’nun önünde kuyruğa girenler arasında italyanların sayısı birkaç kişiyle sınırlıyken, bugün derneğin önünde sabah erken saatlerde uzayıp giden kuyruklarda İtalyanlar çoğunlukta.
Pane Quotidiano’nun yöneticisi Pier Maria Ferrario, rakamlar karşısında bir hayli kaygılı, “Nereye doğru gidiyoruz bilmiyorum!” diyor. Sabah erken saatlerde, 07.30’da derneğin önünde iki kuyruk dikkat çekiyor. Sağ kanatta emekliler ve 60 yaş üzeri yaşlılar, sol kanatta öteki yoksullar. Yaşlılara ve ayakta duramayacak kadar güçsüz olanlara öncelik tanınıyor. Erkenden gelip de on sıralarda yer tutanlar, 09.00-11.00 arasındaki erzak dağıtımını kaçırmak istemiyor.
Pane Quotidiano, ekmeğin yanı sıra Milano’nun yeni yöksullarına süt, yoğurt, yumurta, meyve- sebze, makarna, pirinç, bakliyat, çikolata ve biskuviden oluşan paketler dağıtıyor. Haftada bir gün ise giyecek yardımında da bulunuluyor. Bu dağıtım çok kez kadınlar arasında, tartışmalara ve gerginliklere neden olduğundan gönüllülerin desteği düzen salama açısından önem taşıyor.
Pane Quotidiano’da ekonomik krizin etkisiyle sayıları son bir yılda hızla tırmanan yoksullara destek olan gönüllülerden biri gençlik yıllarında boksörlük yapan Angelo Quirci. Bir spor salonunda Luchino Visconti’nin tesadüfen keşfettiği, “Sende aktör yüzü” var diyerek “Rocco e i fratelli” filminde rol verdiği (1960) Quirci, İtalyan yoksulların ilk kez yabancı kültürlerden gelen yoksulları aştığını anlatıyor. Bir başka gönüllü Arnavut belgeselci Edison Duraj ise ekim ayında yağışlı ve kötü havaya karşın derneğe günde ortalama 2.200 kişinin erzak almak için geldiğini aktarıyor.
2013 yılında krizin ağırlığını daha da hissettireceği öngörülen ekonomi ve moda başkenti Milano’da 18 yardım kuruluşu şehrin yeni yoksullarına destek olmaya çalışıyor. Arezzo şehrinin nüfusuna eş değer boyuttaki yoksullar arasında italyanların baş sıraya oturması bir yana, yüzlerce İtalyan ailenin belediyeden yardım talep etmesi dikkat çekiyor. Gazetelerin ekonomi sayfalarında yoksul vatandaşların bir kahve ve kapuçinodan bile vazgeçtikleri vurgulanırken, hükümetin “Kasalarımız bomboş” diye seslenen okul yöneticilerine, “Yakıt alacak paranız yoksa kaloriferleri yakmayın!” diye öneride bulunması, İtalya nereye doğru gidiyor diye düşündürüyor.