“Bugün yirmi üç Nisan,
Hep neşeyle doluyor insan.
İşte, bugün bir meclis kuruldu,
Sonra hemen padişah kovuldu.”
Dün Van’daki 23 Nisan etkinliğinde sürekli çalınan bu marş, ülkenin başka yerlerinde de çalınmıştır muhtemelen. Nasıl oluyor da bu dönemde böylesi bir marşın çalınmasına izin veriliyor anlamadım. Yetkililer uyuyor mu, alenen hakaret içeren bu marşı yasaklamalılar.
Padişahlık sisteminin yeniden tartışmaya açıldığı, o’na hakaret etmenin, o’nu protesto etmeye yeltenmenin gözaltı ve tutukluluk anlamına geldiği bir ülkede yaşıyoruz. Açılan tazminat davaları da cabası. Parası neyse veririz deyip şöyle rahat rahat içimizi dökelim demeyin, yakında kesinleşen cezayı para cezasına çevirme koşullarını da değiştirirler bunlar.
Afiş asan, binasından pankart sallandıran, sosyal medya hesaplarında bir şeyler yazan, paylaşan, geçerken el-kol işareti yapan, beddua eden, karikatür çizen herkes suçlu, herkes cezalandırılmalı olmadı parasını ödemeli. Hatırlarsanız, Soma katliamı sonrasında danışmanı tekme atarken, kendisi de bizzat yumruk atmıştı yuhalayan halka.
Demek ki burada bu kadar itinayla korunulması gereken zayıf bir nokta var. Başkanlık/padişahlık kurumu AKP’nin bir bütün olarak en az 2023’e kadar yoluna devam edebilmesinin formülü olarak hesaplanmışken, aynı zamanda iktidarın zayıf karnını da oluşturmaya başladı. Hazır RTE dışında bir hükümet kurulmuşken, azıcık boydan kısa da olsa yeni bir hoca işleri yürütüyorken ”milleti fazla zorlamasak mı” diyenler olduğu kadar, “aslında AKP o kadar da kötü değil” diyenler de çıkmaya başladı. Bütün kötülük tek bir kişide toplanmaya başlayınca, herkesin mutlu olacağı “büyük Türkiye” projesi başkansız da olsa yola devam etme şansına sahip oldu.
“Seni başkan yaptırmayacağız” diyen, “AKP hükümeti ile koalisyon yapmayacağız” demiş olmuyor ki. Ülkenin istikrarı için falan filan neden olmasın. Daha düne kadar bölücü olarak lanetlenenlerin, bugün ülkenin hükümetsiz kalmasına yürekleri dayanmıyorsa, 13 yıllık AKP iktidarı hakikaten başarılı olmuş demektir.
Bu elbette ki sadece bir ihtimal. “Hiçbir şey yapmadan bir köşede kemikleşmiş tabanıyla sırasını bekleyen Türk milliyetçileri varken neden HDP ile koalisyon yapsınlar” diyen arkadaşlar ya “büyük Türkiye, Eşme Ruhu” kavramlarına aşina değillerdir, ya da emperyalizmin ne demek olduğunu bildikleri halde kulaklarının üzerine yatıyorlardır. Ama işte her şeye rağmen ihtimal olarak konuşulması dahi üzücü.
Tartışma kişiler üzerinden yürütülünce sonuç bu. Yerseniz…