Yılbaşı gecesi, birçoğumuz için aileyle, dostlarla birlikte geçirilen, hayata dair kararlar aldığımız, hayal kurduğumuz, ümit beslediğimiz bir gece.
En azından bir geceliğine gülümsemek, umutlanmak herkesin hakkı.
Bunu bir kenarda tutup, o geceyi zor koşullarda geçirenleri de gündeme getirmekse, iyi gazetecilik.
Ama, nasıl yaptığınıza, gerçekten insani duygular besleyip beslemediğinize de bağlı, iyi gazetecilik.
Bakın, iki ayrı gazete, iki ayrı gazeteci, iki ayrı haber… İkisi de yılbaşına konteynerlerde girmek zorunda olan depremzedeleri konu ediyor.
soL’da Yalçın Cuğ, “Birçok kişinin yeni yıla hazırlandığı bu saatlerde, çeşitli sorunla boğuşmak zorunda bırakılan depremzedeler yılbaşına yönelik duygularını ‘burukluk’ üzerinden tarif ediyor” diyor:
Yeni Şafak’ta Merve Safa Akıntürk ve Mehmet Güney imzalı haberdeyse şöyle deniyor: “6 Şubat’ta büyük yıkım yaşayan Adıyaman’ın yeniden inşa süreci tüm hızıyla sürüyor. Depremin ardından konteyner kentlerde yaşamaya başlayan vatandaşların kimisi yeni yuva kurarken, kimisi ise yeni bebeğini kucağına aldı. Dünyaya gelen bebekler, adeta ortamın neşe kaynağı oldu.”
Kelimeler kifayetsiz kalıyor bazen…
2024’te Türkiye’nin bu utançtan kurtulması dileğiyle.
