1927 yılında Diyarbakır’da doğan Ahmed Arif, Diyarbakır Lisesi’nden mezun olduktan sonra Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Felsefe Bölümü’ne girdi. Üniversitedeyken iki kez TCK 141’ye muhalefetten tutuklanan Ahmed Arif, şiirlerini 1940-955 yılları arasında değişik dergilerde yayınladı.
1968’de çıkardığı “Hasretinden Prangalar Eskittim” kitabı Türkiye’de en çok basılan ve okunan şiir kitaplarından oldu. Anadolu’nun, yoksulların, ezilenlerin ve kardeşliğin sesi olan Ahmed Arif’in ölümünden sonra “Kalbim Dinamit Kuyusu” adlı bir şiir kitabı daha yayınlandı.
Şiirlerinden bestelenen şarkılar Cem Karaca, Fikret Kızılok, Rahmi Saltuk, Zülfü Livaneli, Ahmet Kaya ve Grup Yorum gibi müzisyenler tarafından seslendirildi.
Ahmed Arif, 2 Haziran 1991 yılında geçirdiği kalp krizi sonucu yaşamını yitirdi.
“…
Öyle yıkma kendini,
Öyle mahzun, öyle garip...
Nerede olursan ol,
İçerde, dışarda, derste, sırada,
Yürü üstüne üstüne,
Tükür yüzüne celladın,
Fırsatçının, fesatçının, hayının...
Dayan kitap ile
Dayan iş ile.
Tırnak ile, diş ile,
Umut ile, sevda ile, düş ile
Dayan rüsva etme beni.
Gör, nasıl yeniden yaratılırım,
Namuslu, genç ellerinle.
Kızlarım,
Oğullarım var gelecekte,
Her biri vazgeçilmez cihan parçası.
Kaç bin yıllık hasretimin koncası,
Gözlerinden,
Gözlerinden öperim,
Bir umudum sende,
Anlıyor musun?”
(Anadolu adlı şiirinden)