Değersizdirler

“Alınıp satılan her şey değersizdir.”

Nietzsche

Duvarların yıkıldığı,

Partinin likide olduğu,

Ağır gericilik günleriydi.

Necef Ailesi

Devlet televizyonunda

Bir skeçte

Yazıp oynuyordu.

“ Bir hanım arkadaşımız” bunalımdaydı.

“Komünist Partiye gir açılırsın” dedik.

Jenerikte

Kah kah kih kih sesleri…

Parti üyeliğinin

5-12 yıldan,

Yöneticiliğin

8-15 yıldan

İdama kadar

Uzandığını bilmezler mi?

Sayısız tuzağı,

Yargısız infazları,

Mahpushaneleri, işkenceleri…

Can Yücel’in

“Bu işler büzük ister”

Sözünü işitmedikleri de

Söylenemezdi.

Hayt ulan… deyip

Televizyonu kapatmıştım.

Sürüp gelen

Gericilik yıllarının

“hızlı gazetecisi”

Unutuldu sanki.

“ardıç kuşu” gediklilerdendir.

Unutturmaz kendini.

Şu sıralar

Pavey Hanım’a, CHP’ye sarmış.

Bir diğeri,

Rojin’i “dağa kaldırma”

Fantazisinden sonra

Cemaat pervaneliğine terfi etmiş.

Yakışır…

Cezmi Ersöz bunlar için

“Ne söylediklerine değil

Kim olduklarına bakın” der.

Tümü

Sinik, sümsük

Dedikoducu, pusucu,

Korkaktır.

En yüreklisi

Tespih böceğinden hallicedir.

Devrimcilerin temiz yüreği,

Katıksız yiğitliği karşısında

Eziktirler.

Günümüz saray soytarılarının

Dışavurumları

Devrimcilerden nefrettir.

Yarın

Devrim arifesinde

68’li torpil peşinde koşarlar.

Değersizdirler.