Kiracısına tahliye taahhütnamesi imzalatan mülk sahibi, kiracısı dükkanı boşaltmayınca mahkemeye başvurdu. Kiracısının, son kira dönemi başında imzaladığı taahhütnamede dükkanı boşaltacağını kayıtsız şartsız olarak kabul ettiğini belirten mülk sahibi, davalının noter kanalıyla yapılan ihtar ve uyarılara rağmen yazılı taahhüdüne uymadığını ileri sürerek taahhüt nedeniyle kiracının tahliyesine karar verilmesini talep etti.

Kiracı ise tahliye taahhüdünün mülk sahibi tarafından kira sözleşmesinin imza edildiği tarihten önce alındığını iddia etti ve davacının, taşınmazın kiracı sıfatıyla kullanılabilmesinin ön şartı olarak ileri sürdüğü taahhütnameyi manevi cebir altında imzalattığını belirtti.

2. Sulh Hukuk Mahkemesi, davanın reddine hükmetti. Mülk sahibi kararı temyiz edince devreye giren Yargıtay 6. Hukuk Dairesi ise mahkeme hükmünü bozdu. Yeniden yapılan yargılamada Sulh Hukuk Mahkemesi, almış olduğu ilk kararı tekrarladı. Davacı mülk sahibi bu kararı da temyiz edince bu kez devreye Yargıtay Hukuk Genel Kurulu girdi. Kurul, oy çokluğu ile mülk sahibini haklı buldu.

Kararda şu ifadelere yer verildi:

"Tahliye taahhütnamesinin kira sözleşmesinden önce imzalatıldığını iddia eden davalı kiracı bu iddiasını ispat etmekle yükümlüdür. Bu durumda mahkemece ispat yükümlülüğü ters çevrilerek davanın reddine karar verilmesi doğru değildir. Mahkemenin direnme kararının bozulmasına oy çokluğu ile hükmedilmiştir." (İHA)