İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği (İSİG) Meclisi "Covid-19 bir işçi sınıfı hastalığıdır" başlıklı bir rapor yayımladı.

Raporda 11 Mart 2020’den bugüne Covid-19 nedeniyle en az 1400 işçinin yaşamını yitirdiği belirtildi.

En çok sağlık emekçileri (514), eğitim emekçileri (218), büro çalışanları (114), belediye işçileri (118), güvenlik emekçileri (83) ve fabrika işçileri arasında Covid-19 nedenli ölümlerin meydana geldiğinin tespit edildiği ifade edildi.

Söz konusu rapor şöyle:

"Yüzde 42’sini ulusal basından; yüzde 58’ini ise işçilerin mesai arkadaşları, aileleri, sağlık meslek örgütleri, sendikalar ve yerel basından öğrendiğimiz bilgilere dayanarak tespit ettiğimiz kadarıyla iki yıllık salgın sürecinde (11 Mart 2020’den bugüne) Covid-19 nedeniyle en az 1400 işçi hayatını kaybetti. (2022 yılı Mart ayındaki Covid-19’a bağlı işçi ölümleri bilgileri raporumuzda yer almamaktadır.)

1- Raporlarımızda iş cinayetlerini belirtirken 'en az' diyoruz çünkü kısıtlı bilgi kaynaklarımızla öğrenebildiklerimizi paylaşıyoruz. Covid-19 nedenli ölümlerde bu vurgunun altını iki kere çizmeliyiz çünkü bu ölümler devlet tarafından hiçbir şekilde açıklanmadı ve doğal olarak da kimlik bilgilerini öğrenmek oldukça zor. Bu yüzden raporlarımızda ana bilgi kaynağımız her zaman ulusal basın iken (özellikle ajanslar) bu sefer bilgi kaynaklarımızı özellikle sağlık meslek örgütü, sendikalar, işçilerin mesai arkadaşları, aileleri, yerel basın ve memleket dernekleri oluşturdu.

Buna bağlı olarak bir örnek verelim. Bugüne kadar sadece Covid-19 nedenli 16 tarım işçisi ve bir çiftçi ölümü tespit edebildik. Oysa diğer raporlarımızdaki ölümlerin ortalama yüzde 20’sini tarım işkolu oluşturur. Yine bildiğimiz göçmen işçi ölümü yok. Oysa Türkiye’de çalışan nüfusun neredeyse yüzde 10’una yakını göçmen. Yine bazı şehirlerden hiçbir bilgiye ulaşamadık. Yani Covid-19’a bağlı işçi ölümleri çok daha fazladır. Bizim tespit edebildiğimiz ölümlerin birkaç (5-6) katı daha işçi ölümünün olduğunu düşünebiliriz.

2- Diğer yandan Covid-19’a bağlı ölümlerin büyük bir çoğunluğunu işçi aileleri ve bir dönem evvelki işçi kuşağı olan emekliler oluşturuyor. Özellikle Omicron varyantı sonrası emekli işçilerin ölüm oranı daha da artmış durumda. Bu durum Covid-19’un bir işçi sınıfı (çalışan+emekli) hastalığı olduğunun en büyük göstergesi.

3- En çok sağlık emekçileri (514), eğitim emekçileri (218), büro çalışanları (114), belediye işçileri (118), güvenlik emekçileri (83) ve fabrika işçileri (125) –ki özellikle metal (36) ve tekstil (31) işçileri– arasında Covid-19 nedenli ölümlerin meydana geldiğini tespit ettik.

4- Diğer raporlarımızda sendikalı işçi ölüm oranı yüzde 2 civarında oluyordu. Ancak Covid-19 nedenli işçi ölümlerinde sendikalı işçi oranı yüzde 13. Bunun bir nedeni özellikle kayıtdışı ölümleri tespit etmedeki zorluğun getirdiği bilgi eksikliğinin oranı yükseltmesi olabileceği gibi diğer nedeni de geleneksel sendikal hareketin salgınla mücadele konusundaki yetersizliği oluşturmaktadır."