Yeniden Yeşerteceğiz, adında iddia taşıyan bir kitap. Kapağındaki harflerin büründüğü karanlık ve kaçışan hayvan figürleri kitabın derdini ilk bakışta bildiriyor. Evet, geçtiğimiz yıl ülkemizin dört bir tarafında başlayan ve söndürülmesi haftalar süren orman yangınlarından bahsediyor kitap.
Kolektif olarak hazırlanmış. Kolektif sözcüğünün “ortaklaşa” anlamına geldiği yazılı sözlükte. Adındaki iddia ile birlikte düşünüldüğünde anlam taşıyan bir ortaklaşma bu. Dinmek bilmeyen yangınlar sırasında birbirinden habersizce hissettikleri duyguları kâğıda, taşa, duvara, tuvale ve yüreğine kazıyan 12 farklı çizerin 17 resminin bir araya getirilmesi ve 2 yazarın birlikte kaleme aldığı öykü oluşturuyor bu kolektifi. Yeniden yeşerteceğiz iddiasını güçlendirerek elbette.
Bir kitabın ne kadar güçlü olabileceği düşünülebilir tabii ki. Öykü, akıllara gelen bu soruyu silercesine minik bir tohumun toprağa sıkı sıkı tutunmasıyla başlıyor. Öyle ya, minicik bir tohumdur koca ormanın başlangıcı. Tohumun, tohumların yolculuğunun önüne çıkan tek engel ise insan. Söndürülmeyen ateşle, bırakılan şişelerle, acımasız baltalarla, rant arayışıyla…
İnsan, yakıp yıkarken bir yandan da kurma olanağına sahiptir elbette. Ancak işler o kadar basit değildir. “Hadi, tohum serpelim, fidan dikelim” diyerek yeşermiyor dünya.
Ne öykü ne de çizimler yakan ve yıkan insanın aynı zamanda tek kurtarıcı olduğu safsatasına düşmez. Toprağa fidan ekmek ya da tohum serpmek değildir aslolan. Yakılmaması, yok edilmemesidir, ranta kurban edilmemesidir var olan zenginliğin.
Elbette bir kitabın gücü yazan ve çizenle sınırlanmaz. Okuyan, okunan, konu edilen herkes ve her şey bu gücün parçasıdır.
“Yeniden Yeşerteceğiz” gücünü, ateşe gövdesini siper edenlerden, kovalarla damla damla su taşıyanlardan, kuzuları kucaklayanlardan, kara ağaçlara sarılıp tekrar yeşerme sözü isteyenlerden ve ne kadar uzak olurlarsa olsunlar aynı koru yüreğinde hissedenlerden alıyor.
Umudu ve doğayı yeniden yeşertmek üzere…
Künye: Yeniden Yeşerteceğiz, Edibe Koç-Sema Yaylı, Omes Çocuk, 2021
