Kimlerle arkadaş olabileceğinizi hayal edebilirsiniz? Sınırlarınız nereye ya da neye kadar uzanır?

Çocuklar, hayvanlarla, eşyalarla, özellikle de oyuncaklarıyla arkadaşlık kurabilirler. Kenneth Oppel’in “Obur Mürekkepçik” adlı romanı ise bu sınırı bir hayli zorlar nitelikte.

Ünlü bir çizer olan babasının gölgesinde iyi çizimler yapması beklenen Ethan ile babasının eskiz defterindeki çizimleri emerek ortaya çıkan ve defterden kopup serbestçe ortalıkta dolaşan mürekkebin arkadaşlığından bahsediyoruz. Mürekkepçik, önüne çıkan kitapları, fotoğrafları, çizimleri emerek büyürken bir yandan da ailenin yaşamının tanığı oluyor.

Karşımızda fantastik bir macera var gibi görünse de “Obur Mürekkepçik” çok daha fazlasını sunmaya niyetli. Ethan ile arkadaşlığı, zorlu bir kayıp ile sarsılan ailenin mutluluğuna kendini adamasını sağlıyor. Emerek sildiği fotoğraflar, üstü örtülmüş acıları hissettiriyor ona.

İlhamını kaybetmiş bir baba, sevgi dolu down sendromlu kardeş ve babanın ünü altında ezilen Ethan’a yeni yollar sunmak oluyor mürekkepçiğin görevi.

Kitabın kapağında karşımıza çıkan mürekkep çiziminin üzerindeki gülen surat ve kenarlarında belirmeye başlayan renkler, zihnimizde yer etmiş kara bir leke şeklindeki mürekkep algısını altüst ediyor.

Kitap, dostluk, aile olmak ve önceliklerimiz konusunda hikâye boyunca hiç konuşmayan mürekkepçik aracılığı ile büyük bir sorgulama alanı sunuyor.

Şehirdeki Küçük, Nehir Gibi Konuşurum ve Babamı Beklerken kitaplarındaki etkileyici çizimleri ile tanıdığımız Sydney Smith’in mürekkebin haylaz hareketlerini bütün sayfalara yayarak hikâyenin ritmini bir kaç kat yükselttiğini de not etmek gerekli.

Obur Mürekkepçik, yaratıcı başkarakteri ile yaratma ediminin bizzat ruhuna dokunan bir hikâye.

Künye: Obur Mürekkepçik, Kenneth Oppel, Türkçesi: Rengin Arslan, Kırmızı Kedi Çocuk, 2021, sayfa sayısı: 317.