Kemal Okuyan'ın “Güle güle” başlıklı yazısı 07 Mart 2013 Perşembe tarihli soL Gazetesi'nde yayımlanmıştır.
Çok şey söylenebilir, söylenmeli de… Venezuela’da yaşanan devrimci dönüşümlerin karakterine, kısıtlarına, onun önderinin ideolojik ve siyasal zaaflarına dair. Yalan söyleyemeyiz, ne düşünüyorsak o…
Ama bugün? Susturmak gerekiyor yamyamları.
“Öldü” açıklaması gelir gelmez başladılar. “Bir diktatör daha gitti” deyiverdiler. Bir halkı ayağa kaldırdığı, onlara güven verdiği, ABD’ye meydan okuduğu, büyük tekellerle zorlu bir mücadeleye giriştiği için “diktatör” oluyordu!
“Venezuela güzel ülke, umarız Küba’nın yolunda ısrar etmezler artık” diye buyurdu AKP’nin kurmaylarından bir başkası. Madem kendi köhne, karanlık ve alabildiğine adaletsiz düzenlerine bakmaksızın Küba’nın yolunu yargılamaya meraklıydılar, Kübalıların yüzüne söyleselerdi, “sizin yolunuz yol değil” diye. Tweet atarak değil ama karşı tarafın vereceği okkalı yanıtı göze alarak!
“Orada evler çok kötü, kendim gittim gördüm…” diye devam etmiş aynı zat. Bu ne densizlik, bu ne cüret! Hükümetiniz Venezuela ile konut alanında anlaşmalar imzaladı, bari edepli olmayı öğrenin. Her tarafınızdan görgüsüzlük akıyor. Çok cesursunuz ya, Obama’ya da “sizde 1,5 milyonu aşkın evsiz var, bizim TOKİ bu işe talip” demeyi düşünmez misiniz!
Politikacılar böyle, ya yandaş yazarlar? Bir gün dahi bekleyemediler, saldırmak için Venezuela yoksulmuş, Venezuela’da özgürlük yokmuş, Venezuela geriymiş… Chavez öncesini çok biliyorlar, Latin Amerika’nın diğer ülkelerindeki tabloyu biliyorlar, her bir boku biliyorlar, çok konuşuyorlar. Venezuela yoksul evet, zaten o nedenle halk Chavez’i bağrına bastı. Yoksulluktan kurtulmak için, adalet için, eşitlik için, ABD’nin sömürü ve zulmünden kurtulmak için.
Küba’nın sağlık sistemini diline doladılar bir de… Chavez ABD’ye gitseymiş orada iyileşirmiş! Küba’nın ilkel sağlık sistemi kimi tedavi etmiş ki, Chavez’i sağlığına kavuştursunmuş! Chavez’in Küba’da dostları vardı, Chavez’in Küba’ya, Kübalı hekimlere inancı vardı. Ve bütün bunların güçlü gerekçeleri… Çok marifetliyse paralı sağlık sistemleri, neden en çarpıtılmış istatistiklerde bile Küba ortalama yaşam süresinde hem ABD hem de Türkiye’nin üstünde? Neden hekimlerimiz “biz mesleğimizi yapamıyoruz” diye yakınıyor, hastane kapılarında insanlar yumruklaşıyor, özel hastanelerde ardı ardına skandallar patlıyor? Neden CIA bile çocuk ölümlerinde Küba’nın ABD’den daha iyi durumda olduğunu yazmak zorunda kalıyor, neden Türkiye’nin istatistikleri yerlerde sürünüyor?
“Cani Esad’ın savunucusu Chavez’den bile ulusal kahraman ilan ettik” diye buyurmuş Antep Milletvekili Tayyar Efendi. Doğrudur, halkımız Chavez’de kişilikli bir lider gördü, ona saygı duydu. Tayyar ve arkadaşlarının Türkiye toplumunu henüz istedikleri gibi çürütemediklerinin kanıtlarından biridir bu. Lider diye önümüze koyulan münasebetsizlerle Chavez arasındaki açı Türkiye için ne kadar büyük bir talihsizlikse, farkı anlayanların bu kadar çok olması da o kadar umut verici. Tayyar’ın Chavez’in ölümüyle yaşadığı sevince azıcık olsun gölge düşmüş ya, bu da bir şey.
Yamyamlar Chavez’in ölümünü zil takıp oynayarak karşıladı. İnsanlık ise iyi bir evladını özgürlük şarkılarıyla uğurluyor.
Güle güle Hugo Chavez Frias.