ABD emperyalizminin bir süredir inisiyatif kaybettiği, oyun kuramadığı bilinmeyen bir şey değil.

AKP ve Türkiye patronlarının Rusya’dan füze sistemi alımı bu koşullarda üzerinde durulması gereken bir siyasal manevra anlamına da geliyor.

Manevra siyasal ama üzerinde konuşulan savaş uçakları, füze sistemleri ve hava savunması fazlasıyla maddi ve teknik konular.

Gündemi meşgul eden konuları sorularla karşılayalım dedik.

F-35 Türkiye için vazgeçilmez mi?

Ne hikmet var bu F-35’lerde?

S-400’lerle F-35’ler birlikte çalışırsa ne olur?

Kim bu Lockheed Martin?

Peki Rus savaş uçağı alamaz mı Türkiye?

Böyle sorular sorduk ve yanıtlarını verdik.

“F-35 çok önemli bir uçak, Türkiye’nin hava gücü için vazgeçilmez bir öneme sahip.”

Kısmen doğru. F-35 Türk Hava Kuvvetleri bünyesindeki F-4 ve F-16 savaş uçaklarına nazaran elbette oldukça gelişkin bir savaş uçağı. Ancak hem ABD’nin ihtiyaçlarına göre yapılan konfigürasyonu hem de “gökyüzündeki en üstün” savaş uçağı olmaması kafalarda soru işaretleri uyandırıyor. Özellikle ABD ve İngiltere’nin ihtiyaçlarına göre tasarlanmış savaş uçağının bu ülkelerin aktif savaş uçaklarının yerine çok maksatlı farklı konfigürasyonlarıyla filolar geliştirilirken, müttefik ülkelere de kârlı satışlar yapılması planlamış.

Bu arada farklı F-35 konfigürasyonları:

“F-35’i öne çıkartan özellikler nelerdir?”

F-35’de kullanılan teknolojik uygulamalar sayesinde radar izi oldukça küçültülmüş olsa da savaş uçağı “görünmez” değildir. Çeşitli konfigürasyonları sayesinde isteğe özel özellikler kazanabilir; örneğin dikey iniş kalkış gibi. F-35 seri üretimde yoğun olarak ilk kez kullanılan nano-kompozit gövde yapısına sahiptir. Bu sayede yoğun paslanmanın önüne geçilmekte, daha iyi yalıtım sağlanabilmektedir. Ölçüleri itibarıyla uçak gemilerine daha çok sayıda uçağın sığması ve kanat yapısı sayesinde yakıt tasarrufu yapması sağlanmıştır. Uçak üst düzey avyonik sistemlerine ve her birisi 400 bin dolar değerinde ve dijital gösterime sahip pilot kaskına sahiptir.

“F-35 gerçekten de bu kadar mükemmel mi?”

Savaş uçağının planlanandan çok daha uzun sürede prototiplerinin üretilmesi, tasarım ve üretim esnasında öngörülmeyen büyük maddi kayıpların yaşanması uçağın sorunlu tarihçesinin sadece başlangıcı olmuştur. Uçağın kalbi denebilecek olan motor hatalarından dolayı uçaklar düşmüş, uçağın sergileneceği 2014 yılı İngiltere Farnborough Havacılık Fuarına katılım iptal edilmek durumunda kalınmıştır. Genel olarak sorunların giderildiği söylense de küresel olarak kullanım amacıyla sorunsuzca seri üretime geçilebilecek bir savaş uçağı değildir. Ayrıca savaş uçağının beklenen limit servis süresi olan 8.000 hizmet saatini yakalamasının çok zor olduğu bildirilmektedir.

“F-35 hangi ülkeler tarafından kulllanılmaktadır?”

F-35 operasyonel olarak İsrail Hava Kuvvetleri tarafından 2018 yılından bu yana kullanılmaktadır.

ABD Hava Kuvvetleri tarafından Afganistan’da kullanılmaktadır.

İngiltere Kraliyet Hava Kuvvetleri Komutanlığı Suriye ve Irak’taki IŞİD harekatında F-35’leri kullanmıştır.

“S-400 ve F-35 birlikte entegre şekilde çalışırsa güvenlik açığı ortaya çıkar.

Doğru. S-400 sistemi devreye alınıp kullanılabilecek bir sistem değildir. Sistemin kullanılması için uzunca bir süre sürekli olarak silahın sistemsel desteğini sağlayacak personel olacaktır. Bu personelin ABD’nin en ileri silahlarına erişimi olacaktır. Ayrıca S-400 savunma sisteminin radarları F-35’in çok önemli bir özelliğini ortaya apaçık şekilde çıkartmaktadır; görünmezlik. Teknik anlamda iki sistemi birbiriyle uyumlu hale getirilebilir, Güney Kore bunun canlı örneğidir. ABD’nin bölgedeki önemli güçlerden birisi haline getirdiği ülke, Rusyayla askeri teçhizat antlaşması yapmakta, aynı zamanda ABD menşeili silahlar kullanmaya devam etmektedir.

“Türkiye’deki hangi firmalar F-35’in hangi parçalarını üretecekti?

TAI, Kale Kalıp, Alp Havacılık, Tübitak SAGE, Aydın Yazılım gibi firmalar F-35 savaş uçağına ait iniş takımı, yakıt sistemi, silah sistemlerinin bağlantı altyapılarını üretiyordu. Türkiye satın almış olduğu 4 adet F-35 için 900 milyon $ ödeme yapmış ve savunma sanayisine de yaklaşık 1.2 milyar $ yatırım yapmıştır. Bunların geleceği belirsizdir.

"S-400’ün bilinen başarısızlığı hangisidir?"

Henüz yoktur. Ancak sistemin bir önceki versiyonu olan S-300 sisteminin vardır. Suriye’de yaratılan kaosa Esad Hükümetine muhalif radikal İslami grupları destekleyerek dâhil olan İsrail, Suriye hedeflerini vurduktan sonra Rusya tarafından işletilen hava savunma sistemlerini şaşırtmak için bir Ilyuşin Il-20 Rus askeri istihbarat uçağının arkasına saklanmış ve dost ateşiyle vurulmasına yol açmıştır. Eylül 2018’de yaşanan olay sistemin zayıflıklarını göstermek için uygun bir örnektir.

Bu arada S-400 Patriot karşılaştırması için küçük bir resim (Kaynak: Sputnik haber sitesi):

"Lockheed Martin nedir?"

F-35 üreticisidir. Emperyalist merdivenin tepesindeki ABD’nin dış siyasetine müdahale edebilecek derecede büyümüş, kendi başına adeta bir devlet olmuş olan savaş şirketidir. Dünya çapında 100 binden çok kişinin çalıştığı firma, ABD’nin savaş sanayisini beslemektedir. Kâr oranına göre dünyanın en büyük savunma şirketidir. Firmanın ABD Hükümetine satışlarla yaptığı cironun toplam cirosuna oranı %85 civarındadır. Bir açıdan ülkenin en büyük savaş şirketi ülkeye ve dış siyasetine yön vermektedir. F-35 örneğinde konuşacak olursak ABD’nin toplam olarak Lockheed Martin’den alacağı savaş uçağı sayısı 1763’dür! Savaş uçağının 2070 yılına kadar envanterde kalacağı öngörülmektedir.

“F-35 yerine Rus savaş uçağı alınabilir.”

Teknik olarak mümkündür. Ancak burada gündemde olan artık sadece savaş uçağı satın almak değil, hem ortak bir projeye dâhil olmak hem de ülke savunma sanayisinin geliştirilmesidir. Buradan hareketle eğer yapılacaksa Rusya’nın Hindistan ile yürütürken bu ülkenin çekilmesiyle havada kalan Su-57 projesi vardır. Halen prototipleri üretilmiş olan uçağın 100 tanesi Rusya’ya 144 tanesinin de Hindistan’a verilmesi planlanıyordu. Ancak Hindistan’ın çekilmesiyle beraber maddi darboğaza giren proje kendi hızında ilerler.

"F-35 mi S-400 mi? Hangisine ihtiyaç var?"

Bünyesinde yaklaşık 250 adet F-16 ve yaklaşık 50 adet F-4 savaş uçağı bulunduran Türkiye'nin savaş uçağı filosunu gençleştirmesi çabası silahlanma politikalarının genel esasları açısından tutarlı görünmektedir. Ancak ulusal tehditler objektif olarak göz önüne alındığında Türkiye’nin komşularının çoğunda hava kuvvetlerinden çok balistik ve kıtalararası füzelerin varlığı dikkat çekiyor. Bu açıdan bakıldığında yeni bir uçaktansa yeni bir savunma sistemine öncelik verilmesi anlaşılabilmektedir.

Öte yandan gelişmelerin şu senaryo ile anlaşılmasını önerenleri yine de dikkate almak anlamlı olabilir: ABD'den daha uygun fiyatla Patriot almak için Rusya ile flörtleşen Türkiye burjuvazisi, Rus burjuvazisinin oyununa gelerek elinde nurtopu gibi bir S-400 ile kalakalmıştır. Neden olmasın?