Suriye'ye yönelik emperyalist müdahale konusunda savaş cığırtkanlığının başını çeken iki ülke Türkiye ve İsrail. İsrail'in bunun için kendince tutarlı sebepleri olsa da Türkiye neden savaş istiyor buna mantıklı bir açıklama getirebilecek kimse yok, devletin başındakiler dahil.
Pek ala orada yandas medyanin sunduğu şekilde muhalif bir halk hareketi olmadığını, Esad'a karşı savaşanların Batının beslediği teröristler olduğu apaçık ortadayken aklı başında herkes oraya yapılacak müdahalenin ''insani'' hiç bir amacı olmadığını biliyor. Savaş çığırtkanlığını yapanlar da bunu biliyor ama hesapları farklı. Türkiye'nin ufak tefek pürüzler dışında hiç bir sorunu olmayan Suriye ile hesabı ne gerçekten de bilmiyoruz ama bu hesapların Türkiye'nin çıkarlarına olmadığı gün gibi ortada ama İsrail'in Suriye ile çok fazla sorunu olduğu açık bunlardan biraz bahsetmekte fayda var.
Öncelikle bu sorunları daha iyi anlamak için İsrail ve Amerika'nın Esad rejiminden isteklerine bir bakalım:
1. Katar'dan gelecek doğal gaz hattının Suriye'den Türkiye'ye,oradan da Avrupa'ya aktarılması projesine destek vermesi
2.Şu an 400 bin kişi olan Ordunun 50 bine indirilmesi
3. Yıllardır Suriye halkının paralarıyla alınmış binlerce füze ve diğer silahların derhal Ürdün'e teslim edilmesi
4. Atatürk barajından İsrail'e yollanacak suyun Suriye'den geçmesine izin verilmesi
5. İsrail'in yıllar önce işgal ettiği Suriye toprağı olan(ve önemli su kaynakları barındıran) Golan Tepeleri için İsrail'le masaya oturulması daha doğrusu İsrail'in isteklerini kabul etmesi
Şimdi de Amerikan resmi dış işleri sitesinde Suriye rejimiyle ilgili çıkan raporları ana başlıklarıyla ele alalım:
1) OZELLESTIRME PROGRAMINI UYGULAYAMAMASI
2) LIBERAL EKONOMIYE GEÇEMEMESİ
3) KURESELLESMEYE ENTEGRE OLAMAMAMASI VE DEVLETCILIKTEN KURTULAMAMASI
Sözü şimdi de Esad'a bırakalım:
1)Suriye’ye hakim olmak, bölgedeki siyasi kararların önemli bir kısmına hakim olmak demektir. Suriye şu anda direnişten yana duruşunun bedelini ödüyor
2)Sorunun dış faktörleri emperyalist huyları olan Batılı devletlerle ilgilidir.Bu devletlerin hala işgal ya da diğer yollarla kendi bakış açılarını dayatma peşindeler.
3)Sorunun iç faktörlerine gelince,Suriye’de tıpkı diğer ülkelerde olduğu gibi olumlu ve olumsuz şeyler var,ancak bu sorunlar bir kesimin diğer kesimleri öldürmesine neden olacak şeyler değiller.İçerdeki bazı bilinçsiz unsurlar para karşılığı kargaşa kaos çıkarttılar.
4)Reformlara gelince,biz çok zor şartlar altında reformlara başladık hala da devam ediyoruz, ancak teröristlerle onları destekleyen diktatörlükler için reformların bir önemi yok,onlar gerçekte kargaşa ve kaos peşindeler.
Sorunu yukarıda verdiğim bilgiler ışığında ele aldığımızda meselenin iç yüzünün ne özgürlük, ne reform ne de demokrasi ile uzaktan yakından ilgisi olmadığı çok net ortada. İşin özü Suriye'nin bölgede küresel kapitalizme direnmesi ve emperyalist barbarlığa direnişin sembolü olması ve bu yüzden emperyalizm ve taşeronlarının ana hedefi olması.
İsrail açısından Suriye'nin bir başka önemi daha var Hafız Esad öncesi dönemden bugünlere kadar Suriye, gerek silah, gerek kamp gerekse lojistik desteğiyle Filistin direnişinin en önemli müttefiki. Bununla birlikte İsrail'in bugüne kadar kaybettiği tek fiziksel savaş olan 2006 Lübnan saldırısında, Hizbullah'ın İsrail'i hezimete uğratmasının ana etkeni Suriye ve Esad rejimiydi. Bu savaş sadece İsrail'in hezimetiyle sonuçlanmadı aynı zamanda bölge için bir milat da oldu. İsrail'in yenilmez olmadığını gösterip, İsrail karşıtı cepheyi hem güçlendirdi hem cesaretlendirdi. Bu tarihten sonra İsrail asla taviz vermeyeceğini açıkladığı meselelerde taviz vermek zorunda kaldı. İşte bu başarıda aslan payı Suriye'nindi bunu bizzat Hasan Nasrallah da küresel haydutlara karşı Esad'a destek konuşmasında şöyle ifade etmişti:
''Arap ülkeleri Gazze'ye giden ekmeğe bile amborgo koyarken Suriye hem ekmek hem de füze verdi bize.Sadece Lübnan'daki direnişe değil Gazze'ye de füze verdi Suriye. İşte bunun bedelini ödüyor şimdi. 2006'da İsrail'i biz Suriyenin verdiği füzelerle vurmuştuk. Herkesi Suriye halkını ve devrimci ordusunu desteklemeye çağırıyorum.''
Göründüğü üzere siyonist barbarlığın, İsrail'in Suriye rejimiyle düşman olması fazlasıyla tutarlı ancak bunun yanında Türkiye'nin Esad rejimine düşman olmasının tutarlı hiç bir yanı yok.
İnsanlık onuru için emperyalist saldırganlığa karşı takınılması gereken tavır koşulsuz olarak Suriye halkının ve Esad rejiminin yanında yer almaktır. Bunun aması ya da karşıtı siyonist barbarlığın tarafıdır.
Unutmayalım ''savaşa karşıyım ama Esad da şöyle böyle...'' söylemlerinin benzeri Irak'ta milyonlarca insanın hayatına, işkencelere, tecavüzlere zemin hazırladı onun için emperyalizm gözünü bu kadar karartmışken tavrımız net olmalı!