Almanların en kodaman takımı Bayern Münih'te forma giyen ancak Almanya yerine Türkiye Milli Takımı'nı seçmiş olan "gurbetçi" Hamit Altıntop "Futbol bazen bir duygu meselesidir, ama genellikle iştir" diyor, tercihini Almanya Milli Takımı lehine kullanan diğer ünlü gurbetçi Mesut Özil'i anladığını ifade ediyor.
Hamit doğru söylüyor, futbol bugün "iş"tir, ama her zaman iş değildi.
En azından 1976'da değildi.
Antonin Panenka 1976 Avrupa Şampiyonası finalinde son penaltısıyla Çekoslovakya'yı şampiyon yapan kaptan/oyuncu'dur. Ama ne penaltı!.. Panenka topun dibine girerek kalenin tam ortasına aşırtma bir vuruş göndermiş, bir köşeye yatmış olan (Hamit'in takımı B. Münih'in efsane kalecisi) Meier de, bu klas vuruşun filelerle buluşmasına bakakalmıştır. Hayatında böyle penaltı görmeyen TRT spikeri önce "aut", sonra "aa, gol" demiştir.
"Panenka Penaltısı" literatüre böyle girmiştir ki, Panenka'yı bilmese de, Hamit "Panenka Penaltısı"nı bir yerlerden -"iş"i icabı- duymuş olmalıdır.
Antonin ise, penaltı stilinden ziyade, şampiyonluk kupası elindeyken kendisine sorulan "para ödülünüz ne kadar olacak" sorusuna verdiği yanıtla dünyayı şaşırtmıştır. Hamit'in yaşı icabı yanıtı bilmemesi, "iş"i icabı da bu yanıtı fazla anlamlandıramaması normaldir: Panenka, gözlerinin içi gülerek "Halkımız bizi havaalanında karşılayıp omuzlara alacak, ödülümüz bu" demiştir.
Şimdi hala aynı fikirde mi bilemem, ama o gün Panenka futbolun "iş" değil, duygu meselesi olduğunu anlatmak istemiştir.
Mustafa Adalı