Taraf'ın "hâlâ Red Kit olmak isteyenlere" verdiği müjdenin banka reklamına eşlik etmesi, ya ince bir ideolojik örgüye işaret ediyor olsa gerek, ya da, "gölgesinden daha aptal" hapishane köpeğine...

Taraf gazetesi, "20. Süvari Alayı" macerasının yayınlanması vesilesiyle, Yapı Kredi Bankası'nın kültür alanına "katkıları"nı bu kez Red Kit üzerinden alkışlarla karşıladı. "Çocukluğumuzun kahramanı"nı bir banka sermayesinin "hatırlatmasından gelen" sevinci yaşayan Taraf'ın, işin bu yönüne takılmamasında, şaşılacak bir şey yok elbet. Hatta, Red Kit bahane, aslolan, büyük sermayenin kuşatıcılığına el çırpmak. Temel bir nokta da, severek okumayı sürdürmekle beraber, bir çizgi romanda da kendisini gösteren ideolojik perspektife karşı temkini elden bırakıp bırakmamak.

Bugünkü çocukların ne kadar tanıdığı ya da umursadığı bilinmez ama, orta yaş ve üstü kuşakta, halen süren bir bağımlılık yaratan iki mizahi çizgi roman klasiği Red Kit ve Asterix'ti. Bu iki çizgi romanın ortak noktası, birinin tümüyle, diğerinin ağırlıklı olarak, senaryolarının çıktığı elin ortaklığı.

Uderzo'nun resimlediği Asterix'i de, Morris'in çizgileriyle canlanan "Lucky Luke (Red Kit)" metinlerini de kaleme alan Goscinny, bu iki kahramana da, yaratılış döneminin izlerini aktarmıştı. 1950'lerin dünyasına doğan Red Kit, Vaşington'daki "büyük beyaz şef"in elçiliğini sık sık üstlenen, "beyaz" yayılmacılığının önündeki "kızılderili" engelini aşmakta "gölgesinden bile hızlı çektiği" silahına başvurulan bir posta muhafızıydı. Kanun kaçaklarının amansız takipçisi, düzenin ve otoritenin görevlisi, cezaevinin güvencesi, altın arayıcılarının rehberiydi. 1968'in yaklaşan fırtınasında doğan Asteriks ise, yayılmacılığa karşı direnişin, ezilen dünyanın anti-emperyalist kalkışmasının sembolü paranın ve statünün, zorbalık ve kurulu/kurulmak istenen düzenin karşısında alınıp satılamayan değerlerin, komünal yaşamın, sadelik ve dayanışmanın temsilcisi olmuştu.

Goscinny'nin büyük oğlu, her macera bitiminde, bir yalnızlık şarkısı mırıldanarak, tek başına batan güne doğru ilerlerken, küçük oğlu, bütün köyün neşeyle toplandığı, meydana kurulan şölen sofrasında otururdu...

Mizahi kurguları açısından benzer keyifle okunan bu iki çizgi roman, aslında oldukça zıt iki duruşu yansıtıyordu. Taraf'ın "hâlâ Red Kit olmak isteyenlere" verdiği müjdenin banka reklamına eşlik etmesi, buradan bakıldığında, ya ince bir ideolojik örgüye işaret ediyor olsa gerekti, ya da, "gölgesinden daha aptal" hapishane köpeği Rin Tin Tin'liğe...

Taraf yazarı, 1983'te ağzından düşürmediği sigaranın yasaklanmasıyla, dudaklarının arasına bir saman parçası sıkıştırılan Red Kit'e benzemek için, "yuttuğumuz çalı çırpının haddi hesabı kalmamıştı" demiş haberinde. Keşke, bir şeye benzemek, bir şeyi savunmak için yutulan, yutturulan şey, bu kadar masum olsaydı! AGA