Metal sektöründe toplu iş sözleşmesi süreci devam ediyor. Patronlar arasında birlik var, tümü Türkiye Metal Sanayicileri Sendikası’nda (MESS) örgütlü. İşçileriyse üç ayrı sendika temsil ediyor: Birleşik Metal İşçileri Sendikası, Türk Metal Sendikası ve Öz Çelik-İş.

soL, bu üç sendikanın görüşmelerin başında masaya koyduğu teklifleri ayrıntısıyla incelemişti. 

Metal sektörü ve buradaki işçilerin durumu, Türkiye’nin tüm işçileri açısından önemli. En büyük sendika Türk Metal. Simge fabrikalardan biri de İzmir Kemalpaşa’daki BMC fabrikası. BMC’de çalışan bir işçiyle, fabrikadaki durumları ve sendikanın teklifinin işçiler tarafından nasıl karşılandığını konuştuk.

BMC'de işçilerin bugünkü ekonomik koşulları nasıl? Maaşlar ve sosyal haklar ne kadar yetiyor?

BMC'de işçilerin ekonomik koşulları çok kötü. Enflasyon karşısında aldığımız ücretler her geçen gün eriyor ve elde kalmıyor, borçlanıyoruz, eksiye giriyoruz. BMC'de maaşlar da tatmin edici değil, Türk Metal'de örgütlü sendikalı işçiler arasında en düşük maaşı BMC işçileri alıyor. Bir boya veya kaynak ustasının dışarıda ya da diğer firmalarda aldığı ücretin yarısına çalıştırılıyor BMC'de işçiler. Genel anlamıyla BMC'de çalışan mavi yakalı işçiler maaşlarından memnun değil çünkü geçinemiyoruz.

İşçilerin TİS sürecinden beklentileri nedir?

İki yılda bir yapılan toplu iş sözleşmesinde Türk Metal'in sunduğu taslaktaki rakamlar kepazelik. 2 yıl içerisinde her şeye yüzde 300-400 zam gelirken maaşlara yüzde 80'lik bir zam teklifiyle toplu iş sözleşmesine girmelerini kabul edemiyoruz. Tabii ki taslaktan diğer fabrikalardaki metal iş sendikasında örgütlü arkadaşlarımız gibi birçoğumuz hoşnut değiliz, taslağın tekrardan değerlendirilip düzenlenmesini istiyoruz. Bizler için tatmin edici rakamlar değil çünkü geçinemiyoruz.

Türk Metal TİS önerisini işçilere nasıl sunuyor? İşçilerin bu öneri hakkındaki ilk yorumları nedir?

Türk Metal TİS önerisini bugünün koşullarında bulunmaz bir nimet olarak sunuyor, yüzyılın sözleşmesi olarak kendi gazetelerinde haber ediyor. Bizleri yüzde 60, yüzde 70 oranındaki zamlara ikna etmeye çalışıyorlar ama birçok arkadaşımız ikna değil çünkü biz biliyoruz ki bize sundukları ücretler yoksulluk sınırının altında kalıyor. Neymiş, bu zamlar 6 aylıkmış, 6 ay sonra bir enflasyon farkı daha alacakmışız, maaşlar daha iyi olacakmış. Bizi laf kalabalığıyla karın tokluğuna ikna etmeye çalışıyorlar. Birçok arkadaşımız taslağa tepkili  ama işlerini kaybetme korkusuyla tepkilerini ifade edemiyor. Yine de rahatsızlıklarını sürekli diğer işçi arkadaşlarla paylaşıyorlar. Genel olarak şu an için fabrikada işçiler arasında sessiz bir tepki var.