Sedat Peker artık ülke siyasetine dönük kapsamlı bir müdahalenin aracı olduğu iyice belirgin hale gelmiş olan yayınlarını kendi namus meselesi olarak gerekçelendiriyor.

Son yayında da "ben kurtarıcı değilim, mesih değilim. Benim şerefimle oynadılar, namusum için bunları yapıyorum" iddiasıyla buna devam etti.

Peker, ifşaatlarının arasında tarih ve felsefe bilgisini konuşturdu: Günümüz insanının avcı toplayıcı atalarından çok farklı olmadığını anlattı, insanın kötü olduğunu, kendisinin de bunu bilerek yaşadığını söyledi. "Solcu babasından" söz ederken de çok okuyan, namuslu bir insan olduğunu ama insanın içindeki kötülüğü anlamadığını anlattı.

Peker'in yayınlarının bir süredir sarsıntı sinyalleri veren Türkiye siyasetinde etkili olmadığını düşünmek mümkün değil. İlk günlerde ağırlıklı bir ihtimal olarak görünen şey daha fazla doğrulanıyor: Bu yayınlar Cumhur İttifakı'nı dağıtacak etkilerde bulunuyor, MHP ve AKP tabanında ayrı ayrı tepkileri kaşıyor. Peker'in kişisel "namus meselesi" olarak sunması etki ve inandırıcılığını artırıyor ama yayınların yapıldığı yer bile "bu kişisel meselenin kişisel olmayan destekçileri kimler" sorusunu sorduruyor.

"Pazarlık yaptığı" yolundaki iddiaları alaya alan, bunu söyleyenlerin analistliği bırakması gerektiğini anlatan Peker bu konuda haklı. Yayınlarıyla hedef aldığı iktidar bloğundan kimselerle bu şekilde pazarlık yapması da bu pazarlıktan sonuç alması da mümkün değil. Öte yandan, bir tür intihar eylemi olduğunu düşünmek gerçekten saflık olur. "Anlat Peker anlat" diyecek halimizse hiç yok. Hem Peker'in anlattıkları kimsenin bilmediği şeyler olmadığı için, hem de Peker bütün "ifşaatlarını" parçası olduğu mafya düzeninin reddi üzerine değil afaki bir "mafya namusu" üzerine kurduğu için.

Ülkücü mafya Sedat Peker'in namus ve şereften söz ederken, insanı pisliğe bulaması da bu tablo içinde önem kazanıyor.1

• 1. Bazı okurlarımızdan Peker'in konuşmalarıyla ilgili haberlerimiz hakkında "sola da sataştı, onu da haber yapsanıza" eleştirisi geldi. Burada ele aldığımız konuyla ilgili görünse de, bu editör yazısını okurlarımızla paylaşmaya bizi zorlayan şey çok bilmiş mafya liderinin "Che Guevara" sataşmaları değil. O konuda söyleyebileceğimiz tek bir şey var: Bir ülkücü mafyanın solcuları ısırması haber değildir ama onu besleyip büyütenleri hedef almaya başlaması haberdir.