13 Şubat 1967’de, beş sendikacı kurdu DİSK’i. Kurulduğu günden itibaren sermaye iktidarlarının korkulu rüyası oldu. Çünkü DİSK’le birlikte, Türk İş’te simgeleşmiş, hükümetlerle işbirliğine dayalı sendikacılık tipi devre dışı kalmış, patrona karşı işçilerin hakkı için kıran kırana mücadeleyi ilke edinen sınıf sendikacılığı, ülke gündemine taşınmıştı. DİSK’in kurucusu ve genel başkanlarından Kemal Türkler “DİSK, bir inancın, bir davanın örgütüdür. DİSK yüzde yüz bağımsız Türkiye ülküsüne ve sosyalizme inanmış işçilerin, tek milli federasyonudur” derken DİSK’in ideolojik yapısını da tanımlamaktaydı.
İki askeri darbe dönemi de dahil olmak üzere, bu ilkelerden ödün verilmedi. Sermaye iktidarları ve darbecilere karşı diğer sol, demokrat, ilerici, sosyalist örgütlenmelerle birlikte demokrasi ve bağımsızlık mücadelesi verdi DİSK. Yok edilmeye çalışılan işçi hakları ve sendikal haklar için savaşan, DİSK’li işçilerin işten atılmalarına karşı mücadele veren devrimci konfederasyon, 6 Filo’ya karşı eylemlere, DGM direnişlerine de tüm gücüyle katıldı.
Genel başkanlarının katledildiği, 12 Eylül faşizmi döneminde başkan, yönetim kadrosu ve birçok üyesinin işkenceden geçirildiği, idamla yargılandığı, yıllarca hapiste tutulduğu, GAMAK, Sungurlar, Singer, Türk Demirdöküm ve daha nice direniş ve işgallerde işçi sınıfının sermaye karşısındaki fiili ve meşru haklarını ödünsüz savunmuş bir DİSK’tir Turgut Özal’ın, 12 Eylül cuntasının desteğiyle yaşama geçirdiği emek düşmanı 24 Ocak kararlarına karşı mücadele eden ve 1980’de cunta tarafından kapatılan bir DİSK’tir sözü edilen.
Genel-İş, 1978’de DİSK’e katıldı.
Bu zorlu olduğu kadar onurlu mücadele tarihinde Genel-İş’in de adı geçecek ama hiç yakışmayan bir ayıpla birlikte.
DİSK Genel-İş Genel Sekreteri Remzi Çalışkan, her nedense 4857 sayılı İş Yasası’nın işten çıkarmanın zorunlu olmadığını belirten “25. maddesi gereğince” sendika avukatı, Çağdaş Hukukçular Derneği İstanbul Şubesi Başkanı Taylan Tanay’ın işine son verildiğini açıkladı.
Çağdaş Hukukçular Derneği (ÇHD), DİSK’in, faşizme ve emperyalizme karşı, işçi düşmanı iktidarların faaliyetlerine karşı omuz omuza mücadele verdiği örgütler arasında yer almaktaydı. Bugünün ÇHD’si de, geçmişine bağlı kalarak, AKP iktidarı dönemi de dahil olmak üzere, devrimcileri, işçileri, yoksulları, tüm ezilenleri özveriyle savunuyor. AKP iktidarı ve başbakan tarafından yasadışı davranışları bile korunup kollanan güvenlik güçlerince yerlerde sürüklenen, tutuklanan, onur kırıcı arama işlemlerinden geçirilen ÇHD’li avukatlar, korkmadan, bıkmadan, usanmadan, AKP faşizmine karşı mücadele veriyorlar.
Genel-İş tarafından işten atılan Taylan Tanay, haklı olarak soruyor:
“Faşizme teslim olmayacağınızı belirtiyorsunuz. Buna/bize yönelik teröre beni işten atarak mı mücadele ediyorsunuz?”
Bir soru da biz soralım.
“Yürüyüş” dergisi satarken gözaltına alınan ve Metris’de gördüğü işkence sonucu öldürülen Engin Çeber’in katlinden sorumlu iki infaz koruma memuru ve cezaevi 2. müdürünün müebbet hapisle cezalandırılmasını sağlayan Tanay’a, Hey, Akçay, Roseteks, Şeker’in tekstil işçilerini, polis kurşunu ile öldürülen Festus Okey’i, Çağdaş Gemik’i, Alaaddin Karadağ’ı, erkek arkadaşı tarafından bıçaklanarak öldürülen BES Ankara Adliye işyeri temsilcisi Necla Yıldız’ı ve daha nicelerini savunan ÇHD’ye neden destek olmuyor DİSK Genel-İş?
Aynı zamanda DİSK başkanı da olan Genel-İş başkanı ve diğer yetkililer, Tanay’ın, DİSK’in kurulduğu günden bu yana savaştığı, üyeleri ve başkanlarının yargılandıkları ve hüküm giydikleri özel mahkemelerin devamı olan bir mahkemenin verdiği kararla tutuklandığını da unutmamalıdırlar. DİSK, Tanay’dan özür dilemeli ve bir an önce bu yanlış karardan dönmelidir.
Taylan Tanay ve diğer ÇHD’li tutuklu avukatlar, uzak olmayan bir gün, özgürlüğü bir gelin gibi kollarına takıp çıkacaklar Kandıra F tipi Cezaevi’nden ve bu sömürü düzenine karşı savaşanları savunmaya devam edecekler. Ama 4857 sayılı İş Yasası ile Taylan’ın işten atıldığına ilişkin bir belge -eğer yanlıştan dönülmez ise- bir leke olarak kalacak DİSK Genel-İş tarihinde.
Yakışmaz.