Her höykürüşünde memleket biraz daha batıyor.
Faizler yükseliyor, borsa düşüyor, altın fiyatları dansöz, döviz kurları çiftetelli, konut fiyatları fırıldak, iç ve dış borç tavan, elindeki tek sektör olan inşaat sektörü durma noktasında.
Emekçi halkın banka borçları ve icralık dosyalar oranı tarihimizin en yüksek rakamları, yabancı yatırımcılar arkalarına bile bakmadan kaçıyor, turizm bitiyor, İstanbul otellerinde doluluk oranı %20,tatil bölgelerinde yerli turist bile yok, zaten alım gücü olmayan vatandaş can çekişiyor.
Tüm mal varlıklarımızı sattın savdın, yandaşlarına güzelledin, uyuz kurtların lokması ettin, semirdin, semirttin şimdi de ülkemin köküne dinamit koyup batırıyorsun.
Elini kardeş kanına sürdün, ‘dur’ dedik, dinlemedin.
Ülkemi ayrıştırdın, ‘yapma’ dedik, duymadın.
Yaşamlarımıza karıştın, ‘yapamazsın’ dedik inatlaştın, yasalar çıkardın.
Sabır taşımı sandın bu ülkeyi?
Sonunda olan oldu.
İçerde-dışarda karizman sıfırlandı.
Bilerek yapıyorsan, hangi kurnazlığın peşindesin?
‘Yalan ne kadar üst üste söylenirse gerçek olur’ diye mi düşünüyorsun, yoksa tapınan kullarını ısrarla sürü yerine koymak mı amacın.
Ayıp olmuyor mu biraz, kendi yandaşlarını bile küçümsüyor hakaret üstüne hakaret ediyorsun.
Her şeyin bir sonu var.
Yurttaşlarına karşı kin-nefret ve düşmanlık yapan hangi siyasi anlayış dünyanın hangi ülkesinde ömür sürmüş ki benim ülkemde yaşama şansı olsun.
Sokak sokak, ev ev insan avına çıkmanın amacı ne?
Yıldırmak mı?
Meydanlardan gözlerimizin içine baka baka emirler yağdırdığın için, savcıların düzmece dosyalarla davalar hazırlıyorlar.
Sırtını sıvazlayıp, övgüler dizdiğin o ‘senin polisin’ emir versen yeni cinayetler işleyecek.
Böylelikle mi ezilecek ‘yılanın başı’!
Buradan da çıkış olmadığını ülke pratiğine bakarak anlaman gerekmez mi?
Bu ülkenin onurlu yurttaşları cezaevlerini, işkenceleri, gözaltında kayıpları, faili belli cinayetleri, adaletsizliği, eşitsizliği, hukuksuzluğu yaşayarak ve bu onursuzluğa-vicdansızlığa karşı direnerek bu güne geldi.
Anlamıyor musun, artık yol bitti ve insanlık gemileri yaktı, geriye dönüş yok.
Bu yüzden kimyan da bozuldu.
Bizi “denize dökülecek düşman” ilan ediyorsun!
Bir kez olsun çocuklarımızın gözbebeklerine bak, belki o zaman anlarsın kararlılığı, sana olan öfkeyi ve yurt sevgisinin ne olduğunu.
Çöz aklını kuşatan örümcek ağının düğümlerini.
Sıyrıl düşmanlıktan-kinden-nefretten.
İnsan ol.