Bundan 10 yıl kadar önce, lafa "biz sizden oy istemiyoruz"la başlayarak seçim çalışması yürüten arkadaşlarımız vardı. Seçimlere katılmak ayıptı ya, bu ayıbı dengelemek için geliştirdikleri formüllerden biriydi, "oy istememek"!
Marksizmin karikatürüydü "ayıp" algısını ortaya çıkaran ama yine de bugünkü düzene ilişkin saçma sapan beklentiler içine girip, parlamento aritmetiğini solculuk adına fetişleştirenlerin yarattığı görüntü kirliliğine tercih edilebilirdi.
Neyse ki, aynı anda hem olgun hem devrimci siyaset üretmek pekala mümkün.
"Oy istemiyoruz ama sizden mücadele etmenizi istiyoruz", bıraktık marksizmi, karikatürü filan, gerçekten de çocukça bir yaklaşımdı. Oy vermeye (dahi) hali olmayanların bugünkü düzene karşı mücadele edebileceğine inanılıyordu!
Bu inancın CHP'cilikle bir ilişkisi var elbette. Solcu, sosyalist olduğunu her fırsatta dile getirenlerin sıra seçime gelince "her şeye rağmen" diyerek CHP'ye oy vermesi, sandığa ilişkin fazlasıyla karmaşık bir "aşk"ın ürünü olsa gerek.
Aşk olduğundan kuşku duymamalı, çünkü "her şeye rağmen" iddia edilenin tersine bütünüyle akıldışı bir tutumdur aşkın da pek mantıklı bir şey olmadığı biliniyor!
Lakin akıldışılığın aşka ve dostluklara çok şey kattığı doğru olsa da, insanların siyasi kimliklerini ve bunun üzerinden kişiliklerini fazlasıyla örselediği açık.
"Her şeye rağmen CHP", iki uç yaklaşımın ürünü olabilir ancak. Bir olasılık, seçimler hiç ama hiç önemsenmiyordur, aslolan mücadeledir ve seçimlerln harcıalem bir kararla geçiştirilebileceği düşünülmektedir! Komünizm ideali ne kadar kutsalsa, seçimler de o kadar sıradan bir olgudur. O sıradanlık en fazla CHP'ye denk düşmektedir!
Eğer böyle değilse, seçimler her şeyin merkezinde duruyordur ve "komünizm ideali"nin boyu seçimlere yetmediğinden, "her şeye rağmen CHP" deniyordur!
Her iki durumda da, seçim uğrağının küçücük bir parantez olarak görüldüğü, seçim gündemden düşer düşmez CHP defterinin kapatıllıp öze dönüleceği iddia edilir.
İddia edilir ama bu pek gerçekleşmez.
Sosyalizme oy bile veremeyen, sosyalizm için parmağını kıpırdatamaz.
Bu tür dostların kendilerini kandırmaktan vazgeçmesinde yarar var.
Dünyanın neresine giderseniz gidin, bir devrimci partinin toplumsal tabanı en geniş halini ona oy verenlerde bulur. Bir sonraki dar halka dostlarıdır ve nihayetinde partinin üyeleri, militanları vardır.
Bir partiyle kurulabilecek en kolay ilişki, seçimlerde oy vermek değil midir? Seçimlerde oyunu esirgeyenin bundan çok daha fazla emek gerektiren, zorluk katsayısı yüksek türde katkılarda bulunacağını düşünmekse gerçekten saçma.
Oy vermek, bir başlangıç, önemli bir bağlanma denemesi olarak görülmelidir.
Bu bağlamda "oy istemiyoruz" demek aynı zamanda "bizim size ihtiyacımız yok" demekten farksızdır. Komünist olmayı kendilerine ait bir ayrıcalık sananları, onun devrimci, dönüştürücü misyonunu unutanları rahatlatıyor olmalı "oy istememek".
"Oy istemiyoruz"un bugünkü versiyonu ise oy istemekten utanmaktır. Bir komünist, propaganda yapabilir, eyleme katılması için insanlara çağrıda bulunabilir, yayın dağıtabilir ama oy istemez!
Neden?
Diğer partilerin yandaşlarına benzemekten korkuyor olabilir, dilencilik gibi algılıyor olabilir, komünist partisine oy vermenin bazı "özel" kişilerin tercihi olduğunu, bunun yaygınlaşması için çaba göstermenin bir komünisti alçaltacağını düşünüyor olabilir.
Her ne ise… İşin aslı şudur: Oy (dahi) isteyemeyen, başka şeyleri kesinlikle isteyemez.
Halbuki, Türkiye gibi sosyalizmin toplumsal tabanının oldukça dar olduğu bir ülkede, oy vermenin, çok önemli bir başlangıç olduğu unutulmamalı. Bu nedenle insanların sosyalizme oy vermeleri için ne gerekiyorsa yapılmalı. Tek bir ilkeyi koruyarak: İnsanlara yalan söylemek yasaktır! Sosyalizm propagandası, bir komünist partisi için oy istemenin belli standartları vardır. Bu standartlar korunduğu ölçüde, iyiden yana, güzelden yana olan bütün insanlardan oy istenmelidir.
Komünist partisine oy veren, oy verdiği partiyi daha fazla takip edecek, ona daha fazla kulak kabartacaktır.
Komünist partisine oy verenlerin bir bölümü, oy vermenin ötesinde bir şeyler yapmak gerektiğini düşünmeye başlayacaktır.
Komünist partisine verilecek 500 bin oyun ülkenin siyasal dengelerinde yaratacağı köklü değişimin üzerine bunlar eklenmelidir.
Hak verenlerin oy vermesi, oy verenlerin oy istemesi için son 20 gün!