Seçimin en kısa, en doğru yorumu SoL’un “Hile, terör, OHAL” manşetiydi…
Buna karşın, yine de TV’lerde, radyolarda konuşuldu, manşetler atıldı, yazılar yazıldı, nitelikli niteliksiz yorumlar yapıldı.
Nedense bir iki şeyin üzerinde durulmadı… Bunların başında seçim sonuçlarını açıklama süresinin uzamasıydı. Yaklaşık elli yıldır seçim izleyen bir gazeteci olarak 2002’den bu yana 19.00’da bazı ajansların AKP’nin zaferini açıklayan haberlerini duydukça büyük şaşkınlıklar yaşadım. Önceki seçimlerde 22.30’dan önce ilk sonuçların alınmadığı, elleri seçmen torbalı memurların adliye önünde yüzlerce metre sıra oluşturduğu gecelerin tanığıydım ne de olsa… Ne değişmişti de bu durum ortadan kalkıvermişti? SEÇSİS, UYAP gibi teknik gelişmeler yeterli miydi?
Bu seçimde ise şaşırmadan öte şoke oldum adeta… Bu kez ne değişmişti de sonuçların açıklanması böyle uzamıştı? Teknolojik altyapı daha gelişmiş olmasına karşın, sonuçlar neden 19.00 dolaylarında alınamadı?
Bir başka konu ise ABD’nin tutumuydu? Cemaat-AKP kavgasına acaba neden karışmamıştı? Seçim öncesinde bunu anlamlandırmak zor görünürken sonrasında gerçek apaçık ortaya çıktı. Kurgulanan senaryoda temanın mazlum-mağdur edebiyatının farklı bir versiyonu olduğu anlaşıldı. Ağlaya ağlaya gelenler bu kez meydanlarda kükreyerek en güçlüyü (cemaati) yenme başarısı gösterdi…
Halk, ters köşeye yatırılırken ABD sifonu cemaat için mi çekti acaba sorusu gündeme geldi…
Makyavelist bir siyasal yapı için ciğeri trafoda yiyen kedi, tutanak hileleri senaryonun dolgu malzemeleriydi yalnızca...
Siyasal iktidarın piri, amaca ulaşmak için her türlü ahlaksızlığı kutsayan burjuvazi ideoloğu Niccolo di Bernardo Machiavelli boşuna mı “Büyük işleri yalancılar, sözünde durmayanlar, arkadan vuranlar, acıma duygusu olmayanlar başarır,” diyordu?
Ünlü Romalı Filozof Seneca ise siyasal değil, ahlaksal alanda yeniden yapılanma sağlandığı zaman istenilen düzenin gerçekleşeceğine inandığını bunlar için mi söylüyordu, iki bin yıl önce?
Ne ki bunlar Machiavelli’nin toprağına bile rahmet okutacak cinstendi…