Türkiye 12 Eylül 2010 Anayasa değişikliği referandumuna gidiyordu. Yetmez ama evetçiler AKP’yi ipten almaya çalışıyor, biz AKP’ye karşı mücadeleyi yükseltiyorduk. Parti referandum için “Hayır” gazetesi çıkarmıştı. Partililer sokak sokak, ev ev bu gazeteyle referandum çalışması yapıyordu. Ev ev dolaşmıyordu belki ama onlardan biri de Kamil Kinkır’dı.
Pek de dolaşacak hali yoktu o sıralar açıkçası. Hastalığın üzerinden bir yıl geçmişti ve haftanın iki gününü tedavisi için Cerrahpaşa’da geçiriyordu. Benim diyeni bir hafta yere serecek cinsten ağırdı ilaçları. “Bu cüsseye daha hafifi ayıp olurdu zaten abi” deyip şakalaşıyorduk. Hastaneye gelirken çantasında bir o ilaçlar, bir de “Hayır gazetesi” oluyordu. Ama herkese vermiyordu. Bunda iş var diye düşündüğüne çantasından çıkarıp uzatıyor ve “buna bir bak, iyidir” diyordu. Doktor, hemşire ya da hasta, fark etmiyordu.
Sonra biraz güçten düştü. Son hafta “Oy kullanacağım sandık okulun dördüncü katındaymış Alpaslan” diye hayıflandığını hatırlıyorum. “İşçileri çağırırız senin Kartal’dan abi merak etme” demeseydim iyiydi. Kim bilebilirdi ki erken geleceklerini. Oylama gününden bir gün önce geldiler. Aksan’dan, İsuzu’dan, ABB’den… Sonra Gebze’den, Kocaeli’nden, hatta Bursa’dan, İzmir’den… Aldılar omuzlarına taşıdılar işyeri temsilcilerini, sendika başkanlarını, yoldaşlarını…
O gün böyle yolcu ettik Kamil Kinkır’ı. Ömrünü verdiği partisinin doğum gününde 10 Eylül’de gözlerini kapadı, 11 Eylül günü bir daha açmadı.
İşçi sınıfının içinde öne çıkan kadrolar vardır. Onlar yiğitlikleriyle, inançlarıyla, sınıfa olan güvenleriyle, onca zorluğa rağmen inatlarından vazgeçmemeleriyle işçi önderi sıfatını hak eder. Kamil Kinkır onlardan biriydi. Yaşamı metal işçilerinin patronlara karşı verdiği mücadeleyle geçti. Kimi zaman tezgah başında işçi, kimi zaman onları temsil eden sendika başkanı olarak… Ama hep komünist bir işçi olarak…
Ona sözümüz var. Erken ayrıldı, biz daha fazla geç kalmayacağız.
Hazırız Kamil abi. Bizi bıraktığın güne göre daha hazırız. Hayalini kurduğun dünya için sözümüzde duracağız.
*/ /*-->*/