ABD'nin en büyük firmalarındaki CEO'ların gelirleri, 2016 yılında ortalama bir ABD'li işçiden ortalama 271 kat daha fazla bulundu. Elli yıl önce bu oran 20'ye 1 idi.

Politik Ekonomi Enstitüsü tarafından her yıl hesaplanan CEO ile işçi arasındaki ücret oranı 2014'te 299'a 1'di. Çalışma İstatistikleri Bürosu 1960'lı yıllardaki verilerinden bu yana değişime bakıldığında ise, 1980'lerin sonunda 59'a 1 olan oranın defalarca arttığı görülüyor. 

1990'ların başında, CEO ücretleri tırmanmaya başladı; CEO'lar, ortalama bir Amerikalı işçinin yüzlerce kez üstünde para kazanıyordu. Bu artışın büyük bir kısmı, performans ödemeleriyle ilgiliydi. Zira Clinton yönetimi, şirketlerin vergilerinden 1 milyon dolar üzerinde CEO ödemesi yapmasını yasaklayan bir kural koymuş ancak bu kural performans ödemesini hariç tutmuştu. 

Yine Reagan dönemi de, zenginler için yapılan vergi indirimleri ile CEO'ların 90'lı yıllarda yapacağı yükselişin ilk teşviği olmuştu.

Elbette bu faktörlerden hiçbiri, işçilerin ücretleri üzerinde aynı etkiye sahip değildi.

2008 mali krizini takiben Wall Street'te toparlanmak için atılan adım Dodd-Frank Finansal Reform Yasası, işçilerin en düşük ücretlendirildiği şirketlere, CEO'ların en yüksek ücretlerin aldığını herkes tarafından hesaplanabilir bir gerçek olarak ortaya serdi.

Öte tandan yasanın CEO ve işçi ücretlendirmesi konusundaki oranın paylaşılmasını kurallaştırmadı, patronların safında öfke uyandırdı.

İlgili kuralın, Jay Clanton yönetimindeki Menkul Kıymetler ve Değişim Komisyonu tarafından geçtiğimiz kış ertlendiği biliniyor.