Bundan tam 10 yıl önce bilinen en büyük tsunami felaketinde toplam 15 ülkeden 230 bin insan hayatını kaybetmişti. Felaketin en büyüğü ve en acımasızı Endonezya'nın Bande Aceh bölgesinde yaşanmıştı. Yalnızca bu bölgede 170 binden fazla insan hayatını kaybetmiş, 500 bine yakın ev yerlebir olmuştu. Sokaklar, kamu binaları, su arıtma tesisleri, elektirik ve telefon şebekeleri tümden işlevsiz hale gelmişti.
1985'den felaketin olduğu zamana kadar bölgeyi Aceh Bağımsızlık Hareketi (GAM) denetliyordu. GAM, Endonezya hükümeti karşısında güç elde etmiş ve bölgeyi denetler duruma gelmişti. Hükümet ile savaştan dolayı bölgeye yardımlar çok zor ulaşmıştı. İnsan hakları örgütü Uplink (Urban Poor Linkage) dışında felaket bölgesi Aceh'e yardım götüren yoktu.
TSUNAMİDEN ŞERİAT FELAKETİNE
15 Ağustos 2005 tarihinde taraflar arasında anlaşma sağlanması üzerine bölgeye daha fazla yardım ulaşmış, bir nebze olsun felaketin yaraları sarılmıştı.
Fakat o günden beri bölge, Endonezya'nın diğer bölgelerinden farklı olarak şeriatla yönetiliyor. Acehlilerin büyük bölümü tsunamiyi ''Allah tarafından verilen ceza'' olarak görüyorlar. Kardeş kavgasına karşı Allah'ın verdiği ceza...
2005'den beri bölgeyi şeriat polisi denetliyor. Banda Aceh'in kafelerini ve Ulee Lheue'nun sahillerini ahlak polisleri sıkı denetim altında tutuyorlar. Kadın ve erkeğin başbaşa oturması yasak. Alkol içmek yasak. Evlilik dışı ilişki yasak. Şans oyunu oynamak yasak. En nihayetinde de bu yılın Eylül ayından beri de eşcinsellik yasak...
'Suçlu'lar cami önünde cezalandırılıyorlar. Herşey şeriat kuralları gereği yani.
İnsan hakları savunucusu Azriana Rambe Manalu, ''Kimse birşey söylemeye cesaret edemiyor. Çünkü hiç kimse İslam'ı eleştirmek istemiyor. Aslında insanlar kızgın. Hep sade insanlar yargılanıp, cezalandırılıyor. Parası ve gücü olana birşey olmuyor'' diye açıklıyor.
Tsunami felaketinin 10. yıl anmaları için Banda Aceh'e bugün gelen Endonezya Başbakanı, Cuma namazını bölgenin en büyük camii olan Baiturrahman Cami'inde kılacak, ardından da toplu mezar ziyaretlerine geçecek.
Ve Banda Aceh'in yoksul halkı bir felakettin yarasını henüz saramadan diğer felaketi yaşamanın azabını bir süre daha yaşamak zorunda kalacak...