Dünyadaki sistem eşi az görülür bir krizin içinde debeleniyor. Dünyanın hemen her tarafında irili ufaklı çok sayıda çatışma devam ediyor ve insanlar bu çatışmaların büyümesinden veya çok daha büyük bölgeleri kapsayan bir savaşın tetiklenmesinden korkuyorlar.
Korkularında ve endişelerinde haksız değiller. Bunu söylerken felaket tellallığı yapmıyoruz ama insanlık büyük bir tehlikeyle yüz yüze. Çünkü dünyayı yönetenler bu tehlikeyi bertaraf edemeyecek durumda. Umursamadıklarından değil. Farkında olmadıklarından da...
Tehlikeyi biliyorlar. Ancak dünyanın karşı karşıya olduğu tehlike birkaç kişinin veya çıkar çevresinin tercihlerinden dolayı büyümüyor. Kriz ve krizin neden olduğu riskler sistemin doğası gereği ürüyor. Kriz ve savaş bu sisteme içkin. Bu sistemin ayrılmaz parçası onlar.
Zaten tam da bu nedenle sistemin krizine ve bu krizden kaynaklı büyüyen risklere bu bağlamda dikkat çekmek felaket tellallığı değil. Çünkü kriz ve savaşın sistemin ayrılmaz parçası olduğunu söylemek, bu krizden çıkışın ve tehlikeyi bertaraf etmenin yolunu da gösteriyor.
soL, yarından itibaren dünyadaki krizin bir haritasını çıkarmayı deneyecek. Dünya kapitalist sisteminde yaşanan büyük tıkanmanın farklı coğrafyalardaki yansımalarına bakacağız. Somut olarak bu coğrafyalarda krizin nasıl ete kemiğe büründüğünü ele alacağız, bu krizin dinamiklerini çözümlemeye çalışacağız.
Bunu yaparken farklı yayıncılık mecralarında sıkça görüldüğünün tersine, soL'un stratejik bir okuma yapmayacağı açık olmalı. Dünyanın farklı noktalarında varolan gerilim ve savaşları, emperyalizm olgusundan ve kapitalizmin işleyiş mekanizmasından bağımsız ele alan her tür yaklaşım, hem gerilim ve tıkanmanın asıl nedenlerini ortaya çıkarmak açısından yetersiz kalmaya mahkum, hem de büyüyen tehlike karşısında insanlığa bir çıkış yolu göstermekten aciz.
Oysa insanlığın bugün karşı karşıya kaldığı sefalet ve kan dolu tablonun sorumluları belli. Bu sorumlularla mücadele edebilecek tek güç de...
soL dünyadaki krizin haritasını çıkarırken sınıfsal bir yaklaşımın ne denli gerekli olduğunu da göstermeye gayret edecek. Kahinlik yapmayacak, emperyalizmin kendi iç çekişmelerinde taraf olmayacak, ancak meselenin kökenine inerken insanlığı kurtuluşa götürecek sınıfın gözlerinden dünyaya baktığını da hiç unutmayacak.
Doğruya ulaşmanın egemenlerin, sömürenlerin değil, ezilenlerin ve sömürülenlerin yanında yer almaktan başka yolu yok.
Dünyayı şimdilik onlar yönetiyor. Sömürü mekanizmalarının, savaş makinelerinin başlarında onlar var. Dahası haber üretme ve alma kanalları da önemli ölçüde onların elinde ve insanlığın önemlice bölümü, ne acıdır ki problemi yaratan asıl odaklardan çözüm bekliyor.
soL, emperyalizmin yaşadığı büyük krizi haritalandırırken, egemenlerin kriz ve savaş dair ürettiği algıda bir delik daha açarken, problemi yaratanların kim olduğunu göstermeye çalışıyor. Çözümün nasıl ve kim tarafından sağlanacağını göstermek için...
YARIN - Emperyalizmin krizini haritalandırmak: Krizin merkezi ABD