NATO’nun Yugoslavya’yı bombalamasının üzerinden 20 yıl geçti. 24 Mart 1999’da başlayan NATO bombardımanında yaşamını yitirenleri anmak için düzenlenen törende konuşan Sırbistan Savunma Bakanı Aleksandr Vulin ülkesinin asla bir NATO ülkesi olmayacağını belirterek “Bu seçimi bombalandığımız için, ama öncelikle diğer ülkelere bize yaptıklarını asla yapmayacağımız için yaptık” dedi.
Sırbistan Cumhurbaşkanı Aleksandr Vucic de cuma günü Rusya Kanal 1 televizyonuna verdiği demeçte “Affetmeye hazırız ama asla unutmayacağız” dedi.
Vucic, NATO Genel Sekreteri Jans Stoltenberg’e “Sırbistan’ın yalnızca Rusya’nın dostu olmadığını aynı zamanda parçalanamaz ve yok edilemez olduğunu” söylediğini dile getirdi.
24 Mart 1999 tarihinde NATO ve ABD güçleri Kosova Savaşı sırasında Yugoslavya’ya hava saldırılarına başlamıştı. Bu saldırılar NATO’nun BM Güvenlik Konseyi’nin izni olmadan düzenlediği ilk hava bombardımanı olmuştu.
Bill Clinton’un liderliğindeki ABD ve dokuz NATO ülkesi tarafından 78 gün boyunca düzenlenen hava saldırılarında, 100’ün üzerinde okul ve hastane, 40 bin ev, yaklaşık 500 kilometrelik yol ve 44 köprü yıkılmıştı.
Yugoslavya’nın parçalanmasıyla sonuçlanan saldırılarda hâlâ kesin ölü ve yaralı sayısı belirlenemese de en az 2 bin 500 kişinin yaşamını yitirdiği, 12 bin 500 kişinin yaralandığı biliniyor.
Bombardıman süresince ülkeye 10-15 ton seyreltilmiş uranyum yağdıran NATO’nun ülkede her yıl 33 bin kişinin kansere yakalanmasından ve özellikle çocuk kanserlerindeki artıştan da sorumlu olduğuna işaret ediliyor.
2008 yılında Kosova bağımsızlığını ilan etmiş ve ardından ABD ve birçok AB ülkesi tarafından tanınmıştı. Sırbistan Kosova’yı tanımamıştı.
Kosova’da halen 4 bin NATO askeri bulunuyor. Sırbistan Cumhurbaşkanı perşembe günü yaptığı açıklamada ilişkileri normalleştirmek için yeniden canlandırılan müzakerelerin başarısız olmasının Balkanlar’da bir kez daha istikrarsızlığa yol açacağını söyledi.
Kosova ile Sırbistan arasında ikili ilişkilerin normalleştirilmesi, her iki taraf için de AB’ye girmek için önemli bir koşul ve bu durum hem Arnavutlar hem de Sırplar tarafından sürekli dile getiriliyor.
