KDHC'den ayrılanlar ülkelerine dönmek istiyor: En önemli şey insan gibi görülmek

KDHC'den ayrılarak Güney Kore'ye gidenler, ülkelerine geri dönmek istiyor. Kwon Chol-nam isimli bir Koreli, "Para önemli bir etken ama en önemlisi size insan gibi davranılması. Kuzey'de bana kimse böyle davranmadı" diyor.

Dış Haberler

Kore Demokratik Halk Cumhuriyeti'ni terk ederek Güney Kore'ye gidenler, ülkelerine geri dönmek istiyor.

The Guardian'ın haberine göre Güney Kore'de KDHC'den gelen 30 bin kişi yaşıyor. KDHC'den Güney'e gidenlerden biri olan Kim Ryon-hui, hayalinin Pyongyang'a dönmek olduğunu söyleyerek, bu hayalin gerçek olmasını umduğunu belirtiyor.

Kim Ryon-hui, Kore görüşmelerinden bu sebeple umut duyduğunu aktararak, "Yedi yıl nasıl dayanabildim bilmiyorum. Daha fazla beklemem gerektiği söylenseydi sanırım bunu yapamazdım" diyor.

SAĞLIĞIN ÜCRETSİZ OLMADIĞINI ÖĞRENİNCE ŞOK YAŞADI

Kim Ryon-hui, 2011 yılında tedavi olmak için Çin'e gittiğini, burada sağlığın ücretsiz olmadığını öğrenince şoka girdiğini belirtiyor.

Para kazanmak için insan kaçakçıları aracılığıyla Güney Kore'ye giden Kim Ryon-hui, burada istihbarat tarafından sorgulandığını ve KDHC'yi desteklemeyeceğine dair belge imzalamak zorunda kaldığını aktarıyor.

SERBEST KALDIĞINDAN BERİ EYLEM YAPIYOR

Doğrudan Güney Kore vatandaşı yapılan ve KDHC'ye gitmesi yasaklanan Kim Ryon-hui, Pyongyang'a gitme isteği anlaşılınca pasaport da alamaz hale geldiğini söylüyor.

Koreli kadın, Güney Kore'nin kendisine pasaport vermemesi üzerine ülkesine dönebilmek için sahte pasaport düzenletmeye çalıştığını, yakalanıp 2 yıl hapse mahkum edildiğini bildiriyor.

Kim Ryon-hui, 2015 yılında serbest bırakıldığından beri Güney Kore'nin çeşitli yerlerinde ülkesine dönmek için eylem yapıyor.

'KIZIMIN BU HAYATI YAŞAMASINI İSTEMEM'

Ailesi KDHC'de olan Kim Ryon-hui, ailesini KDHC'den Güney Kore'ye getirme taleplerine ilişkinse şunları söylüyor:

"Burada yedi yıl yaşamak bana Kuzey Koreli sığınmacı olmanın nasıl bir şey olduğunu öğretti. Kuzey Koreli sığınmacılar bu ülkede sonsuza kadar yabancılar ve ikinci sınıf vatandaş muamelesi görüyorlar. Kızımın bu hayatı yaşamasını asla istemem. Kuzey Koreli sığınmacılara sokağa atılmış izmarit gibi davranılıyor."

DOĞDUKLARI YERDE ÖLMEK İSTİYORLAR

KDHC'den Güney Kore'ye gidenlerin yarısı ayrımcılığa uğradıklarını aktarıyor. 

KDHC'de terzilik yapan Kim Ryon-hui, eşinin askeri cerrah olduğunu ve KDHC'de rahat bir yaşamları olduğunu belirtiyor.

Seul kentinde ülkelerine geri dönmek isteyen KDHC'lilerle birlikte yaşayan Kim Ryon-hui, kendisiyle birlikte kalanların "doğdukları yerde ölmek istediklerini" söylüyor.

Kim Ryon-hui, ülkesine dönmek isteyen 7 KDHC'li tanıdığını, bu kişilerin sayısının görüldüğünden çok daha yüksek olduğunu bildiriyor.

'PARA ÖNEMLİ AMA...'

Kwon Chol-nam isimli bir başka KDHC'li ise, Güney Kore'ye geldiği ilk andan beri maddi sıkıntılar yaşadığını, ayrımcılığa uğradığını ve patronunun kendisine ücretini vermediğini söylüyor.

Kwon, Güney Kore'ye gelme kararından pişman olduğunu belirterek, kendisine ücretini vermeyen patronuna karşı polis çağırdığını, polisin "patronunu ittiği için kendisini tutukladığını" belirtiyor.

KDHC'de yetişmiş olan Kwon, "Yaşamak için para da önemli bir etken, ancak en önemli şey size insan gibi davranılması. Kuzey'de bana kimse böyle davranmıyordu" diye konuşuyor.

Kwon'un KDHC'ye dönmeye çalışırken yakalandığı ve aylarca hapiste kaldığı aktarılıyor.

Seul'de merkezden uzakta tek başına küçük bir dairede yaşayan Kwon, aylık 150 sterlin olan kirasını ödemekte zorlandığını söylüyor.