Suriye'deki İslamcı çeteler arasında, orduya karşı başarıların ve Türkiye-Suudi Arabistan desteğinin artmasının ardından "demokrasi" ve Suriye'nin geleceği tartışması başladı.

Aslında tartışmayı, iki hafta önce ABD'li bir medya kuruluşuna mülakat veren İslam Ordusu lideri Zehran Alluş başlattı. Daha önce Aleviler ve demokrasi konularında pek iyi şeyler söylemeyen Alluş, bu röportajında, Suriye halkının istediği devlet biçimine kendisinin karar vereceğini söylemişti.

Daha sonra tartışmaya, El Kaide'nin Suriye kolu Nusra Cephesi'nin önemli ideologlarından Ebu Muhammed el-Makdisi katıldı. Makdisi, Alluş'a ağır sözlerle yüklenerek "mürted" olduğunu ima etti.

Ahrar'uş Şam'ın liderlerinden Ebu Muhammed el-Sadık ise, "orta yolu" bulmaya çalıştı. Sadık, Cezayir ve Mısır'daki İslamcı iktidarların başlarına gelenleri örnek göstererek, "demokrasinin yalnızca bir hile" olduğunu ileri sürdü.

Ebu Muhammed'e göre, eğer İslamcılar sandık yoluyla iktidara geldiğinde, Batı "derin devlet" ile işbirliği yaparak bir komplo kuruyor ve İslamcıları eziyordu.

El-Sadık, Müslüman Kardeşler'e sempati duyduğunu, İslami bir davaya sahip olduğunu, ancak izlenmesi gerekenin silahlı devrim ve cihad olduğunu söyledi.

Ahrar lideri, Batı'nın İslamcılar arasında ayrım yapmadığını, "iyi İslamcı" olmanın gereksiz olduğunu, İslamcıların hep beraber ya battığını ya da çıktığını ileri sürdü.

Ancak el-Sadık, Makdisi'yi de eleştirerek, seçimlere katılan İslamcıları hedef almanın da yanlış olduğunu savundu.

Ebu Muhammed ayrıca, "muhalifler"in kendi İslami projeleri etrafında birleşmesini ve dışarıdan gelen zorlamalara karşı çıkmaları gerektiğini söyledi.

Jihadology'den Sam Heller, Ahrar'ın pozisyonunun "Suriye devriminin yerel unsurları ile küresel cihat unsurları arasında arabuluculuk yapmak" olduğunu ileri sürüyor.

Ahrar'uş Şam'ın kurucusu Halid es-Suri, El Kaide lideri Ayman el-Zevahiri'nin Suriye'deki özel temsilcisi idi. Ahrar'uş Şam, geçtiğimiz ay İdlib'e yönelik saldırının Nusra Cephesi ile birlikte en önemli unsuruydu.