Roja Zimanê Dayikê a Cihanê Pîroz Be

Özkan Öztaş

Blog: Kurdewarî

Roja Zimanê Dayikê a Cihanê Pîroz Be

Ji Ehmedê Xanî heta îro çi qewimî? Çi hat serê Zimanê Kurdî?

Mem û Zîn yekem berhema Kurdan e ku bi Kurdî hatiye nivîsîn.Ne tenê sedsala 17.ji beriya vê bi.  Elî Herîrî, Mela Huseynê Bateyî, Feqiyê Teyran, Melayê Cizirî re geş bû agirê zimanê Kurdî.

…û Cîgerxwîn,Osman Sebrî,Qedrîcan pêşengên vê wêjeyê ne.Bi tevî Mehmed UZUN.

Ji xeynî wan gelek nivîskar û helbestvanên gewre, hene ku em nikarin li vir bibêjin, hewl dane ku Kurdî pêş ve bibin.

Lêbelê, hemberê wan berkêşan Zimanê Kurdî hatiye qedexe kirin û ji nivîs û xwendinê bêpar maye.

Ji ber vê yekê, welatê me de roja zimanê zikmakî ne roja pîrozbahiyê ye, roja têkoşînê ye. Ev zilm û zordariyên li ser Kurdî bi taybetî sedsala dawî de, peyva Kurdî jî kir peyvekî  ‘’sîyasî’’.

Kiryarên ‘’Şark Islahat Planı’’ a 1925’ê,qampanyayên ‘’Niştêwar Tirkî Biaxife!’’ û cezayê pereyan ku her serî peyvekê ve dihat birin ji bo kesên kurdî axifî re û zordestiyên cûr bi cûr….

Di pêvajoye îroyîn de, hikumeta AKP, bi qasî bikaribe berdevkiya sermaye û paşverûtiyê  bike, serbestî dide Kurdî. Bi aliyekê ve rojnamevanên Kurdînûs dihatin girtin û hêman demê de TRT6 hat vekirin. Me gihêşt vê yekê ku pirsgirek’’ ne Kurdî axifîn e,êdî girînge ku tu bi Kurdî çi diaxifî?

Di Roja Zimanê Zikmakîyê de, bêhtir hewcedariya mirovan ew e ku, zimanekê li dijî  mêtîngerî, dizî ,tarîtî û qetlîaman, biafirînin.

Li dû me de wêje û çandekî mezin heye… Di nav wan de kesên ku agirê şiyarîyê vêxistiye heye. Em ne di riya taritiya AKPyê de ne, riya pêşengên  ku ronahî didin riya me de nin.

Cîhan li ber kendala taritiyê de ye û ducanî ye ji bo sibeyan.

Em dê çi ji destê me were bikin ji bo ku biafirinîn zimanê sibeyên têr-ronahî.

Roja zimanê zikmakî ya her kesên ku dilên wan ji bo azadî û wekheviyê diavêje,pîroz be!

 

Dünya Anadili Günü Kutlu Olsun

Ahmedê Xanî’den bugüne neler yaşandı? Neler yaşadı Kürt dili?

Kürtlerin Kürt dili ile kaleme aldığı ilk edebi ürünlerden biridir Mem û Zîn.  17. yüzyılda değil sadece, öncesinde de Elî Herîrî, Mela Ehmedê Bateyî, Feqiyê Teyran, Melayê Cizîrî ile harlandı ateşi Kürt dilinin.

Cegerxwîn, Osman Sebrî, Qedrican bir geleneği yaratanlardır.

Ve Memed Uzun…

İsmini buraya sığdıramayacağımız sayıda Kürt kültürünü temsil eden yazarların hepsi de Kürt dilini daha ileriye taşımak için gayret gösterdiler.

Ancak Kürt dili tüm bu kıymetli üretimlere rağmen anadilinde üretmekten mahrum bırakılmış ve yıllarca yasaklanmıştır.

Bu nedenle bu topraklarda anadili günü, kutlanan değil mücadelesi verilen bir kavram olarak karşımıza çıkmakta. Kürtçenin özellikle son yüz yılda yaşadığı baskı ve zulüm Kürtçe kelimesinin kendisini dahi siyasallaştırdı.

1925 “Şark Islahat Planı” uygulamaları, “Vatandaş Türkçe Konuş” kampanyaları, Kürtçe konuşanlara kelime başına kesilen para cezaları ve daha bir nicesi.

Bugün gelinen süreçte ise AKP Kürtçeye gericiliğin ve sermayenin sözcülüğünü yaptığı ölçüde serbestlik tanımaktadır. Kürtçe üreten gazeteciler tutuklanırken TRT ŞEŞ kampanyalarıyla gördük AKP’yi. Anladık ki mesele Kürtçe konuşmak değil sadece. Aynı zamanda Kürtçe neyi konuştuğumuz da gayet önemliydi artık.

Dünya anadili gününde insanların en çok ihtiyaç duydukları şey, sömürünün, karanlığın, hırsızlığın ve katliamların karşısında duran bir dil oluşturmak. Ancak bu çaba ile anlam kazanacak dünyanın tüm dilleri.

Arkamızda koca bir Kürt edebiyatı ve kültürünün birikimi var. Bunların içinde aydınlanma ateşini yakan ilericiler, sanatçılar ve aydınlar var. AKP’nin, karanlığın değil, yolumuza ışık tutanların bayrağını taşıyacağız.

Dünya bir karanlığın eşiğinde, aydınlık bir yarına gebedir.

Biz yarının aydınlık dünyasının dilini kurana dek elimizden geleni yapacağız.

Yüreği eşitlik ve özgürlükten yana atan herkesin dünya anadili günü kutlu olsun.

SSCB'de Yaşayan Kürt çocukları için hazırlanan okuma yazma kitabı-1936 Erivan

Katkı ve Önerileriniz İçin: [email protected]