Bu yıl tüm insanlık iki büyük bilim olayını anıyor. Biri Charles Darwin’in meşhur kitabı Türlerin Kökeni’nin 150. Yıldönümü diğeri ise daha sessiz sedasız kutlanan ve bizleri en az Darwin’in büyük fikri kadar etkileyip evrene bir daha asla aynı gözle bakamayacağımız bir boyuta taşıyan İtalyan astronom Galilei Galileo’nun teleskobunun 400. Yıldönümü.

Bundan tam 400 yıl once, 25 Ağustos 1609’da Galileo Venedikli tüccarlara, kendisine bilimsel ölümsüzlük ve aynı zamanda pek çok bela getiren, yeni eseri teleskobu gösterdi.

Galileo’nun ilk ince kahverengi borusu, günümüzde herhangi bir hobi dükkanından alabileceğiniz bir teleskobun yanında bile oldukça zayıf kalıyor. Ancak bu ve daha sonra güçlendirdiği diğer modelleri gökyüzüne doğrultulduğunda, Galileo’nun çığır açan gözlem serilerine imkan verdiler.

O güne kadar inanıldığı gibi ayın yüzeyi tamamen pürüzsüz, şekli mükemmel bir daire değildi. Bir başka gezegenin, Jüpiterin de ayları vardı. Bu arada Venüs de ay benzeri safhalardan geçiyordu ki bu hem güneş hem de Venüs Dünya’nın çevresinde dönmekteydiyse mümkün değildi.

Bu son durum neredeyse bir yüzyıl once Nicolaus Copernicus tarafından, merkezinde Dünya’nın değil Güneş’in bulunduğu gezegen sistemleri olarak açıklanmıştı.

Galileo’nun buluşları, belki de tahmin edilebileceği üzere Katolik Klisesi tarafından pek de hoş karşılanmadı ve hayatının geri kalanını ev hapsinde geçirmek zorunda kaldı.

Günün önemine ithafen arama motoru Google da, logosunda Galileo teleskobunu kullanarak pek çok insanın dikkatini bu önemli tarihe çekmeyi çalıştı.